Ανακοινωθέν!

Το παρόν ιστολόγιο αναστέλει την λειτουργία του λόγω διακοπών αλλά και τις δύσκολης χρονιάς που έρχεται.Ίσως υπάρξουν όμως κάποιες ανν αρτήσεις.Ευχαριστώ όσους μέχρι τώρα θέλησαν να διαβάσουν κάποιες σκέψεις μου και να σχολιάσουν ή απλά να προβληματιστούν.Καλή τύχη μάγκες και σας υπόσχομαι να παραμείνω όσο πιο βλάσφημος γίνεται...

Η ελληνική ροκ πεθαίνει...

Μετά την ανακοίνωση των Διάφανα Κρίνα πως σταματούν την ενεργό δράση πλέον ένα τεράστιο κενό δημιουργείται στον χώρο της ελληνικής ροκ.Αρκεί να αναφερθούν τα Ξύλινα Σπαθιά,οι Πυξ Λαξ,οι Ενδελέχεια και οι Τρύπες.Συγκροτήματα που θα μπορούσαν να συνεχίζουν να προσφέρουν στην ελληνική μουσική σκηνή.

Πιο συγκεκριμένα οι Ενδελέχεια αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους:

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Μ Ε
Κλείνοντας έναν δημιουργικό, κατά την άποψή μας, 17ετή κύκλο ανακοινώνουμε το τέλος των ζωντανών εμφανίσεων και της ενεργούς δράσης του συγκροτήματος. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους εκείνους που στήριξαν την προσπάθειά μας όλα αυτά τα χρόνια.
ΑΠΡΙΛΗΣ 2009
ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ

Δυστυχώς έτσι κλείνει ο κύκλος μια σπουδαίας ροκ μπάντας που μεγαλώσε 2 ροκ γενιές

Όπως και τα Διάφανα Κρίνα αναφέρουν στον περισσότερο ποιητικό χαιρετισμό τους:


“Μονάχα η ομορφιά μένει κι υπογραμμίζει τη διαφορά μας” - ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ

Καταρχήν, ένα μεγάλο ευχαριστώ κι ένα τεράστιο συγνώμη.

Το ευχαριστώ είναι για την αμέριστη συμπαράστασή σας - ηθική και υλική - ολα αυτά τα χρόνια.
Ανεξάρτητα από τις όποιες ικανότητες μπορεί να είχαμε είτε ως μεμονωμένες οντότητες είτε ως δημιουργικό σύνολο, η αλήθεια είναι ότι χωρίς εσάς δεν θα ήμασταν τίποτα.
Η συγνώμη είναι γιατί το τέλος μας δεν ήταν αντάξιο της μέχρι τώρα πορείας μας κι αυτό μας αφήνει μια πίκρα.
Ομως, ξέρετε, καμμιά φορά ο ηθικός ξεπεσμός, η βία και η μοχθηρότητα δεν αφήνουν χώρο για διαπραγματεύσεις. Κι έτσι ξαφνικά,πέφτει η αυλαία. Και αυτό είναι oλο.

Εσείς κοιτάξτε να διαφυλάξετε στο μυαλό και στην καρδιά σας το μικρό μας κληροδότημα - τιποτε άλλο δεν έχουμε - τη μουσική και τους στίχους μας, που τώρα πια σας ανήκει ολοκληρωτικά.
Και να μη στεναχωριέστε γιατί ό,τι εκτινάχθηκε με τέτοιο πάθος δε μπορεί να σβήσει εύκολα κι ας χάθηκε.
Τέλος της ιστορίας.

Τώρα τα παιδάκια θα αποσυρθούν στον παιδότοπό τους για να παίξουν με τα λέγκο τους και σε λίγο καιρό, όταν θα βγουν απο εκει, να είστε σίγουροι ότι θα έχουν καινούργιες ιστορίες να διηγηθούν και όμορφα οικοδομήματα να επιδείξουν.
Να προσέχετε τους εαυτούς σας και να θυμάστε καλά στην πορεία της ζωής σας τούτη τη φράση του Μάρκου Αυρήλιου ”ο καθένας αξίζει όσο αξίζουν αυτά για τα οποία φροντίζει”.

Η ομορφιά θα θριαμβεύσει. Μας προσμένουν οι μεγάλοι, οι απέραντοι δρόμοι.
Θα τα πούμε στη σκηνή.

Οι ταπεινοί σας σύντροφοι
ΤΑΣΟΣ ΜΑΧΑΣ, ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΡΔΗΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΡΟΔΟΣΤΟΓΛΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Χάνονται συγκροτήματα σε μια σκηνή και ένα είδος μουσικής που μέχρι τώρα εξέφραζε με μεστούς στίχους τις ανησυχίες και τους έρωτες των νέων.Μακρία από μεγαλοπληρωμές και μεγαλοσυμφέροντα,σε απόσταση από την φτηνοσκυλάδικη μουσική και την παρακμή στην οποία βυθίζονται οι μουσικές τέχνες σ'αυτόν τον τόπο.
Αυτό που πρέπει περισσότερο να μας απασχολεί δεν είναι πως τα συγκροτήματα γίνονται λιγότερα αλλά πως δεν προβάλονται ή εμφανίζονται καινούριες μπάντες.Δυστυχώς για μένα δεν μπορώ να γνωρίζω τους κύριους λόγους διάλυσης των συγκροτημάτων αλλά πιστεύω πως το σύστημα αντιπαλεύεται κάθε τι που προσφέρει ποιότητα αλλά και οι ίδιες οι δισκογραφικές πλέον βασίζονται σε καλλιτέχνες μιας χρήσης.
Εύλογα θα μπορούσε κάποιος να απαντήσει πως υπάρχουν νέα συγκροτήματα.Συγκροτήματα όμως που κάνουν μόνα τους παραγωγή δίσκων και καταβάλουν τεράστιο κόπο για να βγάλουν στην αγορά ένα CD.Tην ίδια στιγμή γίνεται τεράστια προβολή σε κάθε λογής παρακμιακό τραγουδιστή ο οποίος μάλιστα κερδίζει και μεγάλα ποσά.
Πρέπει λοιπόν και εμείς να βοηθήσουμε τα νέα παιδιά είτε με την αγορά δίσκων είτε με την συμμέτοχη σε συναυλίες.Δεν έχει καμία σημασία αν τα συγκροτήματα αυτά παράγουν στίχους στην ελληνική άλλου είδους γλώσσα.

Eπιτέλους 17!

Χρόνια μου πολλά σαν σήμερα το 1992 γεννήθηκα οπότε ο t3o0 πλέον είναι 17άρης σταρχιδιστής.Αναμένετε άρθρο πέρι των Ευρωεκλογών μετά την κατάλληλη ενημέρωση από έντυπα μέσα και για την Πανευρωπαϊκή εικόνα.

AMAN!To λέει ο λαός!

Αύριο ευρωεκλογές οπότε και ένα κατάλληλο τραγούδι.Και ας θυμηθούν κάποιοι πως πηγή οποιασδήποτε εξουσίας είναι ο λαός και μπορεί να την πάρει πίσω με κάθε μέσο και δικαιωματικά.

Είναι στιγμές...

Είναι στιγμές που το μυαλό στεγνώνει,που διάσπαρτες σκέψεις σε ταλανίζουν και δεν μπορείς να τις βάλεις σε μια σειρά,που η ψυχολογία πιάνει πάτο για άγνωστο λόγο και ερωτηματικά σε γεμίζουν.Είσαι στην εφηβεία θα πεις...Δεν ξέρω...
Φυλακισμένος σε ένα περιβάλλον που με κρατά δέσμιο ή μάλλον εγώ το βλέπω να με δεσμεύει.Να δεσμεύει τα όνειρα μου και να τα ρίχνει κάτω και στο τέλος τελικά μάλλον είναι ο εαυτός μου.Η άστατη κατάσταση είναι αυτή που με χαρακτηρίζει.Όλα φαίνονται στο μέλλον πολύ θολά.Συμπεραίνω σε αυτή μου την πορεία πως η ζωή είναι πολύ σκληρή τελικά, πως δεν φταίει μόνο ότι ανήκω σε έναν ελληνικό μικροαστικό κόσμο αλλά η επανάσταση είναι δυσκολότερη από ότι πίστευα τελικά,η επανάσταση του μυαλού μου είναι δύσκολη. Προσπαθώ να αναγνωρίσω τι έχει καθοριστεί από πριν στο νου μου και να πάω κόντρα σ'αυτό,σ'αυτό που μάλλον με κρατάει εδώ.Έτσι τουλάχιστον πιστεύω,ότι αυτό φταίει.
Η συλλογιστική μου πορεία κάνει κύκλους.Μάλλον δεν κάνω για φιλοσοφίες,για να κρίνω και να προσπαθήσω να μεταφράσω τον κόσμο.Ο ρόλος του ρομπότ μάλλον είναι καλύτερος,η κρίση με την λογική αυτή καθ' αυτή ίσως είναι καλύτερη.Τα αισθήματα σε αυτό το γαμημένο κόσμο περιττεύουν.

Tρομοκρατία

Τρομοκρατία είναι να ενηλικιώνεσαι και να μην ξέρεις πότε θα δουλέψεις και θα μπορέσεις να ζήσεις μόνος σου

Τρομοκρατία είναι να παρακαλάς για μια θέση εργασίας και να αναγκάζεσαι τελικά να δουλέψεις ανασφάλιστος για 600

Τρομοκρατία είναι να εκβιάζεσαι να ψηφίσεις τους ίδιους σκατόψυχους για να μην μείνεις άνεργος και χάσεις τα 600

Τρομοκρατία είναι να παίζουν τις συντάξεις και τις ασφάλειες στο χρηματιστήριο.

Τρομοκρατία είναι φοβάσαι να απεργήσεις μήπως σε απολύσουν

Τρομοκρατία είναι να φοβάσαι να κατέβεις στον δρόμο για τα διακαιώματα σου για να μην σε ψεκάσουν με σπρέυ και σε δείρουν

Τρομοκρατία είναι να πηγαίνεις στην πορεία και να τρως μολότοφ στο κεφάλι

Τρομοκρατία είναι να συλλέγουν νόμιμα προσωπικά και ευαίσθητα δεδομένα σου όχι γιατί έκανες κάτι αλλά γιατί μπορεί στο μέλλον να κάνεις κάτι επειδή ανήκεις σε χώρο που αμφισβητεί το πολιτικό κατεστημένο.

Τρομοκρατία είναι φοβάσαι εάν θα έχεις χρήματα να μορφωθούν τα παιδιά σου.

Τρομοκρατία είναι να ζεις σε ένα κράτος "ευνομούμενο" και "πολιτισμένο" και να μην ξέρεις τι σου ξημερώνει.

Τρομοκρατία είναι να βλέπεις την ανεργία και την φτώχεια να αυξάνονται ραγδαία.

Τρομοκρατία είναι βλέπεις όλα τα λαμόγια να κάνουν ότι θέλουν και τα σκάνδαλα να μένουν όλα ατιμώρητα.

Τρομοκρατία είναι να έχεις το ίδιο μισθό εδώ και δέκα χρόνια και τα έξοδα σου να έχουν τριπλασιαστεί

Τρομοκρατία είναι να ζεις σε μια χώρα που δυο οικογένειες και οι κουμπάροι τους κυβερνάνε και πλουτίζουν και εσύ γίνεσαι φτωχότερος

Τρομοκρατία είναι σου λένε θα δουλεύεις 3 ημέρες την εβδομάδα και να πληρώνεσαι μόνο για αυτές

Τρομοκρατία είναι να ζητάνε κάποιοι στην ΕΕ να νομιμοποιηθεί η εργασία απο τα 16

Τρομοκρατία είναι ζητάνε κάποιοι στην ΕΕ να γίνουν παράνομα τα κομουνιστικά κόμματα.

Τρομοκρατία είναι μια χώρα 10 εκ. να υποφέρει από εμπορικό εμπάργκο εδώ και 40 χρόνια.

Τρομοκρατία είναι σου βομβαρδίζουν το σπίτι και τα παιδιά σου οι Ισραηλινές δυνάμεις.

Τρομοκρατία είναι σου βομβαρδίζουν το σπίτι και τα παιδιά σου οι Αμερικάνικες δυνάμεις.

Τρομοκρατία είναι να ξέρεις ότι η ισχυρότερη χώρα ανεβάζει και στηρίζει χούντες σε όλον τον πλανήτη (και στην χωρα σου) και να σου λένε κάτσε ήσυχος για να μην ξαναγίνει.

Τρομοκρατία είναι να συμμετέχει η χώρα σου σε βομβαρδισμούς αθώων και όταν αντιδράς να σου λένε δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά γιατί θα μας πάρει και εμάς η μπάλα.

Τρομοκρατία είναι να βλέπεις τα τανκς του Νατο να περνάνε μέσα από την χώρα σου για να πάνε να σκοτώσουν λίγα χιλιόμετρα πιο δίπλα.

Τρομοκρατία είναι σκοτώνεται ένα παιδί 15 χρόνων επειδή κάποιος ήθελε να πουλήσει μαγκιά. Και να ξανασυμβαίνει.

Τρομοκρατία είναι να βλέπεις την εγκληματικότητα να αυξάνεται χωρίς σταματημό.

Τρομοκρατία είναι σου λένε σκύψε το κεφάλι γιατί αλλιώς.....

Τρομοκρατία είναι στήνουν την 17 Νοέμβρη και κάθε άλλη τέτοια οργάνωση για έχουν άλλοθι για τις πράξεις τους.

Τρομοκρατία είναι να βλέπεις τον διπλανό σου να ζει σαν ζόμπι, αποχαυνωμένος απο την tv.

Τρομοκρατία είναι να ζεις σε πόλεις δεκάδων χιλιάδων και να αισθάνεσαι μόνος.

Τρομοκρατία είναι να καίνε την χώρα σου για να περάσει ένας δρόμος.

Τρομοκρατία είναι να χάνονται οι κουλτούρες, οι συνειδήσεις και η ιστορία για να γίνουν όλοι γρήγορα ευκολόπιστα και ανόητα αμερικανάκια.

Τρομοκρατία είναι να βλέπεις τα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη να ανεβαίνουν.

Τρομοκρατία είναι να ποινικοποιούνται οι αγώνες των εργαζομένων για τα δικαιώματα σου.

Τρομοκρατία είναι να επανέρχεται με νόμους ο εργασιακός μεσαίωνας.

Τρομοκρατία είναι όλα αυτά που μας επιβάλλονται και μας κάνουν να φοβόμαστε να αντιδράσουμε και να δείχνουν ένα μέλλον ζοφερό και μαύρο.

Όλα τα υπόλοιπα που προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να μας τρομάζουν δεν είναι τρομοκρατία, η μόνη μας ελπίδα είναι.

(το παραπάνο κείμενο το έχει δημοσιεύσει ο "pan" στο blog του στο www.e-write.gr)

AΜΚΑ

ΑΜΚΑ ή αλλιώς Αριθμός Μητρώου Καιαδικής Ανασφάλειας.Μπήκε στην ζωή μας πλέον.Θα μας βοηθα στην εργασία,στην σύνταξη,την υγεία και γενικά στις δημόσιες υπηρεσίες και και και και....κα.
Και όμως εμένα κάτι άλλο μου λέει.Είμαι 16 χρονών και ήδη μου ήρθε η κάρτα.Για την μελλοντική μου εργασία και χαρά.Μήπως όμως το ΑΜΚΑ είναι αποτέλεσμα των συνθηκών του Μάαστριχτ και της Λισσαβόνας;
Συνθήκες που τα Ελληνικά κόμματα ψήφισαν στην Ευρώπη και για τις οποίες το ΚΚΕ δεν προτείνει ανοιχτές λύσεις.
Σε μερικά χρόνια η καρτούλα αυτή θα γίνει απαραίτητη καθώς θα έχει και μαγνητική περιοχή.Θα περιέχει τα πάντα για σένα.Ο εργοδότης σου θα μπορεί να δει άμα αρρωσταίνεις συχνά,από τι αρρωσταίνεις,πόσο εργάζεσαι,την απόδοση σου,την γυναίκα,τα παιδιά σου και ότι σε αφορά.
Αυτομάτως δημιουργούμε τον σύγχρονο Καιάδα των εργαζομένων οι άχρηστοι πετιούνται μακριά,ξεκαθαρίζουμε πλέον την κατάσταση.Οι μη παραγωγικοί,φιλάσθενοι και οι έχοντες ειδικές ανάγκες θα εξαιρούνται από πάσης φύσεως εργασία και περίθαλψη.
Θα μου πει κανείς "όπα ρε μεγαλε,και που το ξέρεις εσύ;" και όμως θα με θυμηθούν κάποιοι σε μερικά χρόνια.Μπορεί και σήμερα βέβαια κάποιος να ελέγχει αλλά σε σώζει η γραφειοκρατία.Περνώντας όμως όλα σου τα στοιχεία σε ηλεκτρονικές βάσεις και κωδικοποιώντας τα γίνεσαι πιο ευάλωτος στους ελέγχους τους και οι προσωπικές σου πληροφορίες γίνονται προσβάσιμες.Το ταμείο σου μπορεί πιο εύκολα να δει εάν είσαι ασύμφωρος οικονομικά και αν καταναλώνεις πολλά φάρμακα.Ο εργοδότης σου συγχρόνως συνδέεται με την περίθαλψη σου.
Το όλο σκηνικό θυμίζει τον "Μεγάλο Αδερφό" του Orwel σε μια κοινωνία οι οποία εξελίσσεται στους "Άθλιους" του Ουγκώ.Πείτε με βλάκα και μηδενιστή αλλά θα με θυμηθείτε.Προσοχή σε όλες τους τις μεθοδεύσεις.
-Τοποθέτηση καμερών σε δημόσιους χώρους και δη θερμικών με πρόσχημα την γρίπη
-Οπλοφορία των ιδιωτικών ομάδων φύλαξης
-Πρόσληψη ειδικών φρουρών και ένταση των περιπολϊών στις πόλεις
-Ασφάλιση 4ώρου,ελαστικό ωράριο και 700 €
-Κλείσιμο των καταλήψεων στις πόλεις
-Δημιουργία ακόμα πιο ανταγωνιστικής Παιδείας και κακή ανάπτυξη εξεταστοκεντρικού χαρακτήρα.

Μήπως είναι μέρος ενός σχεδίου όλα αυτά;Μήπως όλοι οι εξουσιάζοντες οριοθετούν όλο και περισσότερο την ζωή μας;Μας χωρίζουν σε τάξεις,σε παραγωγικούς και μη παραγωγικούς.Ο Καιάδας κύριοι δεν έμεινε στην ιστορία.Έρχεται δυνατότερος και ηλεκτρονικός,θα σε πετάει στην άκρη σαν σκουπίδι.Εδώ είναι που πρέπει να συντονιστούμε,κάτι πρέπει να γίνει.Η οριοθέτηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών είναι γεγονός.Το σύστημα στην Ελλάδα μπορεί να σαπίζει αλλά στον πλανήτη τρέφεται.
Τρέφεται από τις κρίσεις,τους πολέμους,την φτώχεια και την αδικία,από το νεκρό παιδί στην Παλαιστίνη εώς τον άστεγο της Νέας Υόρκης.Δεν διαβάζω Λιακόπουλο ,ούτε είμαι οπαδός του Μπουμπούκου.Είμαι νέος όμως και έχω την δυνατότητα να κοιτάξω μπροστά στο μέλλον μου,ένα μέλλον που μου επιφυλάσει έλλειψη ελευθερίας και κατστρατήγηση κάθε τι προσωπικού και ανθρώπινου που ανήκει στην υπόσταση μου.

It was our night...

Λοιπόν θα μπω κατευθείαν στο θέμα.Για άλλη μια φορά η ελληνική μουσική βιομηχανία αλλά και η Παιδεία που διακτέχει τους υπεύθυνους της ΕΡΤ έδειξαν το μεγαλείο τους.Δεν αναφέρομαι στο ότι το Sakis βγήκε 7ο αλλά στο όλο τζέρτζελο του τελευταίου 3μήνου.Σύμφωνα με άρθρα το όλο θέμα κατανάλωσε 900000 €.Λέφτα του φορολογούμενου Έλληνα πολίτη.
Στην αιματολόγικη μονάδα του νοσοκομείου Παπανικολάου Θεσσαλονίκης νοσηλεύονταν 16 παιδιά,τώρα πια είναι 15...Είναι σε αναμονή για την μεταμόσχευση νωτιαίου μυελού αλλά τα ασφαλιστικά ταμεία αρνούνται να δώσουν τα χρήματα.Τί ειρωνία...Ενώ στο Sakis 900000 €!!!Ακόμα δεν μπορώ να το χωνέψω!
Ρε απολίτιστοι μπάσταρδοι φαταούλες είναι δυνατόν;Δίνετε λεφτά για όλες αυτές τις παπαριές και δεν δίνεται σε παιδιά που το έχουν ανάγκη;Όχι για να πάρουν ρούχα,ούτε για βιβλία,ούτε για Playstation,αλλά για να ζήσουν,να μπορέσουν να προχωρήσουν στην ζωή τους.Ξεφτίλα...Αυτό έχω να πω μόνο.
Η σαπίλα σας είναι τεράστεια!Αγοράστε ένα F-16 λιγότερο ρε,ένα ελπυστριοφόρο λιγότερο,ένα SUV λιγότερο τόσο δύσκολο είναι;Σκέφτηκε ποτέ κανένας από εσάς τους απολίτιστους(γιατί άλλο μόρφωση,άλλο παιδεία) αντί να πάρει τις μίζες να ζητήσει ιατρικά μηχανήματα από την Siemens;Αντί για τις μίζες της ΜΑΝ αυτοκίνητα για τη μεταφορά ατόμων με ειδικές ανάγκες;Κανείς!
Eurovision και παπαριές...Αυτό σας ενδιαφέρει μόνο,πνευματικά μηδενικά...

ΥΓ.Όσον αφορά την χρήση υβριστικών λέξεων δεν υπάρχουν κακές λέξεις,μόνο κακοί άνθρωποι.

Λίγη καλή ελληνική μουσική κατά την γνώμη μου τουλάχιστον.

Σοσιαλισμός

ΑΠΟ ΤΟ http://eleftheriahtipota.blogspot.com/

Σοσιαλισμός, ελληνιστί κοινωνισμός.

Ο Σοσιαλισμός δεν ήταν ποτέ ένα ενιαίο σύνολο, καθορισμένο από κοινές αρχές, με πρόταγμα αποδεκτό από όλους και σύμπλευση απόψεων. Πολλές μορφές Σοσιαλισμού έχουν ανακύψει και υποστηριχθεί. Υπήρχαν και υπάρχουν ο Ουτοπικός Σοσιαλισμός, o Φιλελεύθερος Σοσιαλισμός, ο Επιστημονικός Σοσιαλισμός (Μαρξισμός), ο Αναρχισμός (κοινοτικός, κομμουνιστικός, ομοσπονδιακός, συνδικαλιστικός, χριστιανικός κ.α.), ο Λενινισμός, ο Τροτσκισμός, η Σχολή Της Φρανκφούρτης, η Αυτονομία της Σχολής Καστοριάδη, ο Kομμουναλισμός του Μπούκτσιν κ.α. Αυτά τα ρεύματα έχουν διαδραματίσει το δικό τους ρόλο στην ιστορία διαφόρων κοινωνιών (μικρότερων ή μεγαλύτερων) και κρατών. Οδήγησαν ανθρώπους σε δρόμους αγωνίας και βασανισμών, σε μονοπάτια εγρήγορσης και προβληματισμού, έδωσαν χαρές και λύπες.

Ουσιαστικά, οι μορφές αυτές έχουν σχέση με τον τρόπο που επιλέγουν οι διαφορετικού τύπου σοσιαλιστές να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Ο Σοσιαλισμός - είτε ως ολική θεωρία είτε ως σύνολο επιμέρους ιδεολογικών αποχρώσεων - δίνει έμφαση στην κοινωνία ως όχημα κοινής πορείας και δημιουργίας κοινού μέλλοντος. Βέβαια, μια κοινωνία όπως η σημερινή, με κληρονομιά ένα κατακερματισμένο παρελθόν και με πιθανότερο μελλοντικό κληροδότημα το ατομικιστικό της παρόν, δεν μπορεί να εμπεριέχει "αισιόδοξη" ποιότητα ζώντων κυττάρων. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καν ως κοινωνία. Είναι σύμπλεγμα ατόμων και επιθυμιών χωρίς συνάφεια και προοπτική. Πρόκειται για μια εν δυνάμει κοινωνία, που ίσως καταφέρει σε άγνωστο χρόνο και τόπο να πραγματώσει την "αποστολή" της, με απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση να την αντιληφθεί πρώτα νοητικά και σε ένα δεύτερο χρόνο να τη "σαρκώσει". Και όταν μιλάω για αποστολή δεν εννοώ κάποια θεολογικής υφής μεταφυσική γέφυρα που θα θεώσει τον άνθρωπο και την κοινωνία του. Εννοώ αποστολή της κοινωνίας στα πλαίσια της απτής και ζώσας πραγματικότητας με στόχους καθαρά Ανθρώπινους.
Κάτω από τέτοιες συνθήκες, το έργο του Σοσιαλισμού αποκτά νέα Διάσταση ή ξαναποκτά τελικά το αρχικό του νόημα: Αμφισβήτηση και Ανθρωπισμός. Μιλάω για μια διαδικασία με σκοπό και στόχους, χωρίς όμως σίγουρη κατάληξη. Άλλωστε το ταξίδι και οι συνεπιβάτες έχουν σημασία…

Ως γνήσιο τέκνο του Διαφωτισμού, ο Σοσιαλισμός έχει στο επίκεντρό του τον Γήινο Άνθρωπο και όχι τον Άνθρωπο της Βασιλείας των Ουρανών. Ο Σοσιαλιστικός Άνθρωπος είναι ο Αναγεννημένος Άνθρωπος. Είναι ο Άνθρωπος που συθέμελα επιθυμεί την ανατροπή του αλλοτριωμένου εαυτού του και την επαναθεμελίωσή του στα πλαίσια του ουσιαστικού, στα πλαίσια της ελευθερίας.

Ο Σοσιαλισμός απαιτείται να συμβαδίσει με την εποχή του. Αυτό δε σημαίνει την απεμπόληση βασικών του αρχών, ώστε να φαίνεται ότι βαδίζει στην Πρωτοπορία της Σκέψης, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να πείσει την κοινωνία για τη συγχρονικότητά του. Ούτε βέβαια σημαίνει ότι πρέπει να οδηγηθεί στο Σοσιαλισμό τύπου Κ.Κ.Ε, στο Σοσιαλισμό δηλαδή που αναλώνεται στη στείρα αντιπαράθεση με την οικονομία της ελεύθερης αγοράς, χωρίς να ασχολείται με την επίδραση του Μαρξικού Εποικοδομήματος στον ψυχισμό του σύγχρονου ανθρώπου. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η αντίληψη περί Σοσιαλισμού αδικεί τη πλουραλιστικότητα σκέψης που ζητούν οι κάθε τύπου Σοσιαλιστές και κυρίως αδικεί- έτσι πιστεύω τουλάχιστον- τη σκέψη του Μαρξ.
Ο Σοσιαλισμός δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μόνο Οικονομική θεωρία ή τουλάχιστον δεν πρέπει να προτάσσει πριν και πάνω από όλα τις Οικονομικές σχέσεις. Είναι πολύ σημαντικές, αλλά δεν είναι οι μοναδικές και η εμμονή σε αυτές αποστεώνει την ουσία του εγχειρήματος. Δεν δέχομαι δηλαδή στο σύνολό της την άποψη -πραγματική ή αποδιδόμενη στον Μαρξ- πως το οικονομικό Οικοδόμημα είναι αυτό που επιβάλλει τη μορφή του Εποικοδομήματος (πολιτισμός, ανθρώπινες σχέσεις κτλ). Με λίγα λόγια η οικονομική κατάσταση (Οικοδόμημα) καθορίζει την κοινωνική κατάσταση (Εποικοδόμημα), οι παραγωγικές σχέσεις είναι στο κέντρο και όλες οι υπόλοιπες ατομικές ή κοινωνικές ενέργειες γυρνούν σαν δορυφόροι γύρω τους. Όλα αυτά εξαρτώνται καταρχήν από το οικονομικό επίπεδο της κοινωνίας την οποία εξετάζουμε με εργαλείο το Μαρξισμό. Στη σύγχρονη κοινωνία, τουλάχιστον στη Δυτική, που οι παραγωγικές σχέσεις έχουν άλλη μορφή από την εποχή του Μαρξ, που οι συνθήκες εργασίας είναι διαφορετικές, που η εργατική τάξη δεν συνιστά ενιαίο μονοσήμαντο σύνολο, είναι λίγο δύσκολο να ισχύουν μόνο οι επισημάνσεις του Συγγραφέα του «Κεφαλαίου». Από τη άλλη, αν ο τρίτος κόσμος δεν αποκτήσει οικονομική αυτονομία, αλλά συνεχίσει να παραμένει υποχείριο του πρώτου ή του δεύτερου κόσμου, τότε κανένας Σοσιαλισμός πέραν του Οικονομικού, δεν μπορεί να καρποφορήσει σε αυτόν. Δεν μπορεί να απαιτήσει κανείς από κάποιον εξαθλιωμένο ή φτωχό να σκεφτεί κάτι παραπάνω από το στομάχι του. Εμείς όμως του Δυτικού κόσμου, του αναπτυσσόμενου ή αναπτυγμένου, δεν πρέπει να πάμε παραπέρα;
Πιστεύω λοιπόν πως η οικονομική πλευρά του Σοσιαλισμού είναι μονοδιάστατη και αδικεί το πλουραλιστικό πρόσωπό του. Δεν έχω διαβάσει ολόκληρη την εργογραφία του Μαρξ, αλλά στο βαθμό που τη γνωρίζω και επειδή κάθε ανθρώπινο έργο είναι ψηφίδα στο μωσαϊκό του περιβάλλοντος χωροχρόνου μέσα στον οποίο παίρνει σάρκα και οστά, νομίζω πως η θεωρία του είναι ένα πολύ καλό «όπλο» βαθιάς κοινωνιολογικής ανάλυσης, όμως δεν αποτελεί πανάκεια, όπως και μια καμία άλλη θεωρία άλλωστε.
Το ότι ο Μαρξικός Σοσιαλισμός έχει τον τίτλο «επιστημονικός», δεν σημαίνει πως αποτελεί επιστημονικό κλάδο, ούτε ας πούμε πως μπορεί να χρησιμοποιήσει την άμεση πειραματική μέθοδο για εξαγωγή συμπερασμάτων. Άλλωστε στις κοινωνικές επιστήμες, μόνο σε πειραματικό εργαστήριο μπορείς να εξετάσεις τα στοιχεία σου. Δεν μπορείς, για παράδειγμα, να ωθήσεις ολόκληρη την κοινωνία ή ένα αριθμητικά σεβαστό κομμάτι της σε πράξεις βίας για να μπορέσεις να εξετάσεις το φαινόμενο της βίας. Έχεις όμως τη δυνατότητα να εξετάσεις τη βία στο εργαστήριο, ιχνογραφώντας μικρό αριθμό ατόμων και μετά από προσεκτικές στατιστικές αναλύσεις, να ανάγεις τα συμπεράσματά σου στο σύνολο της κοινωνίας.
Άρα, όσοι έχουν το λόγο του Μαρξ ως ευαγγέλιο, επιλέγουν αυτή τη στάση είτε για ψυχολογικούς λόγους, αφού είναι πολύ βολικό με έναν και μοναδικό οδηγό να ισχυρίζεσαι ότι επιλύεις τα κοινωνικά προβλήματα (βλέπε Κ.Κ.Ε.), είτε γιατί έχουν μια μεσσιανική αντίληψη επίλυσης των κοινωνικών φαινομένων, είτε ως συνδυασμό των παραπάνω. Αντιλαμβάνονται την κοινωνία, τον Καπιταλισμό και την εξέλιξή του, την επιρροή που άσκησε και συνεχίζει να ασκεί στο ανθρώπινο είδος, στον πολιτισμό του, στο φυσικό του περιβάλλον, μόνο μέσα από τα μάτια του Δικού τους Μαρξισμού.
Κατ΄ αυτούς αν λυθούν τα οικονομικά προβλήματα σε Ανατολή και Δύση, τότε όλοι θα είμαστε ευτυχισμένοι. Είναι λογικό λοιπόν, θεωρητικοί σαν τον Καστοριάδη, τον Μαρκούζε κ.α. να τίθενται στο περιθώριο από τους πούρους Μαρξιστές, και να κατηγορούνται ως επικριτές και αποδομητές της κληρονομιάς που άφησε ο Μαρξ.

Ο Σοσιαλισμός όμως έχει ευρύ και καθημερινό πρόσωπο. Είναι εκείνος που καλείται να πείσει το μικρο-στέλεχος των 2.000 ευρώ, ότι η ζωή δεν είναι το μεγάλο σπίτι και το πολυτελές αμάξι. Είναι Αυτός που θα του μιλήσει για το παιδί του που έχει ανάγκη περισσότερου χρόνου Μαζί του, που δεν θέλει κάποιο περίτεχνο και ακριβό παιχνίδι, που ζητάει επικοινωνία. Καλείται να του μιλήσει για όποιο θέμα η τρέχουσα ιδεολογία οικονομικού και κοινωνικού περιεχομένου δεν έχει να προτείνει κάτι άλλο, εκτός από επίπεδη διαχείριση και γκρίζο παρόν. Το έργο ίσως να φαίνεται δύσκολο, αλλά πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο.

Πέρα από όλα τα ρεύματα αυτής της θεωρίας και την ανικανότητα των τάσεων να ενωθούν προσδοκώντας το Σημαντικό, ένα από τα βασικά συστατικά του Σοσιαλιστικού Ανθρώπου, κατά τη γνώμη μου, είναι η Δυνατότητα Αμφισβήτησης. Αμφισβήτηση προς ό,τι πιστεύω, προς τη σιγουριά μου, προς την Απολυτοσύνη μου, προς την Απολυτοσύνη των Άλλων.
Αμφισβήτηση και ΕπαναΣύνθεση.

Τα δικά μου απόλυτα τώρα (κανείς δεν ξεφεύγει από το Απόλυτο της Σκέψης του):

Σοσιαλισμός χωρίς Αμφισβήτηση δεν είναι Σοσιαλισμός, είναι δωμάτιο χωρίς πόρτα. Είναι αναπνοή χωρίς επιλογή εκπνοής. Είμαι εγώ και ο εαυτός μου απέναντι στους άλλους. Είναι η παραδοχή μου πως τα ξέρω όλα και δε χρειάζομαι βοήθεια από κανέναν. Η Αμφισβήτηση σημαίνει Ελευθερία και Σύγκρουση με το Εγώ μου και τους άλλους.
Καταλαβαίνω πως ο,τιδήποτε κλειστό προσφέρει σιγουριά και ασφάλεια… δεν είναι δα και πολλά χρόνια που έπεσε το Ανατολικό Μπλόκ. Καταλαβαίνω πως δεν μπορεί να υπάρχει αιώνια αμφισβήτηση. Προφανώς είναι μια διαδικασία επίπονη και πολλές φορές ατελέσφορη. Όμως προσφέρει ανοιχτό πέλαγος, πολυτάραχο ταξίδι και ενδιαφέροντες συνεπιβάτες. Βέβαια σε ένα μεγάλο ταξίδι πηγαίνεις προετοιμασμένος. Ξέρεις από πριν πως θα πεινάσεις και θα διψάσεις, πως θα χρειαστείς ύπνο, πως κάποιες φορές θα αναζητήσεις τον εαυτό σου, ενώ κάποιες άλλες κουβέντα με το διπλανό σου.
Ο Σοσιαλιστής δεν ταξιδεύει χωρίς αποσκευές. Μέσα στο σάκο του μεταφέρει το έμπρακτο ενδιαφέρον του για τους συν-ταξιδευτές του, μέσα στη σκέψη του διαθέτει χώρο για όσους δεν τον ακολούθησαν ενώ «έδειχναν» να το ήθελαν, ακόμα και για όσους φοβούνται τη θάλασσα και προτιμούν στη σιγουριά της στεριάς.

Ο Ανθρωπισμός τελικά του Σοσιαλιστή είναι ό,τι τον κρατάει σταθερό και δυνατό στο μεγάλο ταξίδι της Αμφισβήτησης. Αν τον απολέσει, μετατρέπεται σε έναν Εγωκεντρικό Σκεπτικιστή που αμφισβητεί ακόμα και την αγάπη του προς τους Ανθρώπους.
Και τότε πια το ταξίδι σταματάει…

Kανείς δεν χαμογελά...

Κατεβαίνεις απο το λεωφορείο στην Καμάρα,μπροστά στην Παναγία Δέξια,προχωρώντας προς την διάβαση συναντάς εκείνο,το σκουρόχρωμο αγόρι με τα τρεμμάμενα χέρια,κάπου τον ξέρεις,κάπου τον έχεις ξαναδεί,σου θυμίζει τον Αδίαφορο των Active Member μόνο που αυτός σου ζητά τσιγάρο,λεφτά,λίγη σημασία,αδιαφορείς και συνεχίζεις...Φτάνεις στη διάβαση και τρέχοντας,καθώς το φανάρι άναψε μόλις κόκκινο,περνάς απέναντι,συνεχίζεις την πορεία σου στη Δημητρίου Γούναρη,διάφορες παράξενες φάτσες,αλλόκοτοι άνθρωποι κανείς τους δεν χαμογελά...Στο δεξί σου χέρι οι πάγκοι,ηλιοκαμμένοι άνθρωποι περιμένουν να πουλήσουν γιαλιά ηλίου για ένα κομμάτι ψωμί,για το έμβασμα στην πατρίδα,συνεχίζεις...Εκεί η ζέστη σε κάνει να διψάσεις,κοιτάς πίσω στα μαγαζιά,τη προσοχή σου τελικά τραβά ο βαμμένος τοίχος της οικοδομής εκεί ψηλά <<Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ>> πόσο αλήθεια και πόσο ψέμα...Αγοράζεις τελικά ένα παγωμένο καφέ...Συνεχίζεις...Ακομά να χαμογελάσει κάποιος...Στρίβεις στην Τσιμισκή,σε μερικά μέτρα το πλαίσιο αλλάζει,μαγαζιά,περιποιημένοι άνθρωποι,τράπεζες.Ξανά αυτοί οι αλλόκοτοι άνθρωποι,κανείς δεν χαμογελά,όλοι μουντοί.Και ας έχει ήλιο!Και ας είναι ο καιρός ζεστός!Τρέχουν για κάποιο λόγο τόσο δύσκολο να εξηγήσεις όσο και το γιατί δεν χαμογελούν...Εσύ πρεοχωράς όμως..Στρίβεις στην Αγίας Σοφίας,έφτασες εκεί που ήθελες,αγοράζεις αυτό που χρειάζεσαι.Στην εκκλησία τουρίστες,περιμένεις να είναι χαμογελαστοί αλλά ούτε και αυτοί,κάτι τους τρώει...Κατευθύνεσαι προς την Αριστοτέλους.Σχολιάζεις τον καιρό,την όμορφη μέρα και βρίζεις από μέσα σου τον μπάτσο της γωνίας,ούτε αυτός χαμογελά,ούτε ο οδοκαθαριστής στο μηχανάκι του, συνεχίζεις...Στην πλατεία δέκα χέρια σου μοιράζουν διαφημιστικά,ούτε αυτοί χαμογελούν, τα παίρνεις όλα,ανούσιες διαφημίσεις,έχεις μπουχτίσει...Συνεχίζεις προς την Βενιζέλου.Σε εκατό μέτρα ένας άνθρωπος σκυφτός.Τί παιχνίδι του έπαιξε άραγε η μοίρα;Τα χέρια του από τους αγκώνες και μετά κομμένα,και τα πόδια του από τα γόνατα και κάτω,πρόσωπο καμμένο,από τον ήλιο,από την ζέστη,την κούραση αλλά και την φωτιά.Το θέαμα σε κάνει να νιώσεις ένα κόμπο στο στομάχι...Συνεχίζεις...Ούτε εσύ χαμογελάς...Να το λεωφορείο!Μπαίνεις μέσα με όλο το μπούγιο.Κάθεσαι στο κάθισμα και σκέφτεσαι,χάνεσαι στις σκέψεις σου...Ούτε αυτοί χαμογελούν...Εσύ σκέφτηκες μήπως να χαμογελάσεις;Πώς περιμένεις από τους άλλους κάτι αντίστοιχο;Βυθίζεσαι κομματιασμένος στις σκέψεις σου...Αυτή η δίνη σε τραβά...Οι σκέψεις σου σε καλύπτουν...

Κανονικότητα

Το τελευταίο διάστημα βρίσκομαι προς αναζήτηση καλοκαιρινής εργασίας.Κύριο αίτιο η δεινή οικονομική κατάσταση αλλά και ο προσωπικός εγωισμός.Με λύπη μου όμως ανακαλύπτω μία συγκεκριμένη άποψη και μία νοοτροπία όσον αφορά τους ανθρώπους του περιβάλλοντος μου με τους οποίους έχω συζητήσει.
Οι περισσότεροι θεωρούν δεδομένη την ανασφάλιστη εργασία ή την ασφάλιση τετραώρου ενώ στην πραγματικότητα αναφερόμαστε σε 9-10 η και πάνω από 10 κακοπληρωμένες μάλιστα ώρες εργασίας.Δεδομένη μάλιστα θεωρείται και η αμοιβή με μεροκάματο.

Στόχος μου δεν είναι να προτείνω άμεσες λύσεις για το παρόν πρόβλημα καθώς ούτε οικονομολόγος,ούτε κομματόσκυλο ούτε εν ενεργεία εργαζόμενος είμαι αλλά προσπαθώ να αντιληφθώ και να ανακαλύψω την πηγή αυτής της απάθειας.
Η πρώτη απάντηση αφορά την επιτακτική ανάγκη των ενηλίκων ιδιαίτερα των οικογενειαρχών για εξασφάλιση των βιοτικών αναγκών,κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί εργασιακά δικαιώματα και αρχές όταν τόν κυνηγούν έξοδα και ακόμα περισσότερο όταν αναφερόμαστε στην εξασφάλιση αγαθών πρώτης ανάγκης.

Δεύτερο σε σειρά έρχεται κατά την γνώμη μου το θέμα της ανατροφής και της Παιδείας,οι περισσότεροι από αυτούς που διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό σήμερα ανατράφηκαν από γονείς οι οποίοι αντιμετώπισαν πείνα,πολέμους και καταστροφές.Ως επακόλουθο είναι τα παιδιά αυτά να μεγαλώσουν από γονείς διακατεχόμενους από κατοχικά σύνδρομα,με καθαρό κίνητρο μόνο τη διατροφή τους και την ένδυση τους αποκλείοντας έτσι την πνευματική ανάπτυξη αλλά και τον προβληματισμό απέναντι σε οικονομικοκοινωνικά ζητήματα.Πρέπει επίσης να προστεθεί και το γεγονός πως η εποχή αυτή περιλαμβάνει μια κατακερματισμένη αριστερά,μετά από τον εμφύλιο την απαγόρευση του ΚΚΕ αλλά και την Χούντα με αποτέλεσμα ο ιδεολογικός αυτός προσανατολισμός να μην επεξεργαστεί από τους νέους.Θα απαντήσει εύλογα κάποιος "Υπάρχει σήμερα Αριστερά;".Αυτό είναι ένα άλλο θέμα βέβαια.

Τρίτο και τελευταίο επιχείρημα μου,καθώς μέχρι εκεί μπορεί να φτάσει ο στοχασμός μου, είναι η διάδοση της τηλεόρασης.Είναι πασιφανές το γεγονός πως το μέσο αυτό καθιστά τους ανθρώπους αδρανείς,έρμαια της τύχης τους και μπορεί να ειπωθεί πως τους χαλιναγωγεί.Μέσω των διαφημίσεων,της προβολής χαμηλού επιπέδου προγραμμάτων,των συνεχών διαφημίσεων η τηλεόραση καταφέρνει εκτός από το να εξευτελίζει την ανθρωπινότητα μας,να προβάλει ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής αναφορικά με ότι εμπεριέχεται στην καθημερινότητα μας.Τα ρούχα,τα αυτοκίνητα,ο καφές,το σαμπουάν,η τράπεζα κα εισβάλλουν στην ζωή μας χωρίς να τους το προτρέπουμε εθελημένα.Η τηλεόραση σου δείχνει πλέον πως να ζήσεις,να κανεις sex και τι σου χρείαζεται,με λίγα λόγια δημιουργεί ψευδής ανάγκες.Έτσι σε διασύνδεση με το θέμα κάνει τους ανθρώπους να μην έχουν όρεξη για αλλαγή,προτιμούν να δώσουν τα πάντα,να δώσουν 8 και 10 ώρες εργασίας,ψυχικής κατακρέμνισης ώστε να αποκτήσουν το αυτοκίνητο ή τα ρούχα που προβάλλονται.Δεν απαιτούν ούτε αγωνίζονται για κάτι διαφορετικό παρά μόνο όταν αφορά τις πλαστές τους ανάγκες.
Αποτέλεσμα είναι η σημερινή κατάσταση της νωχελικότητας,της αδράνειας η οποία οδηγεί τα αφεντικά και τους καπιταλιστές σε εμπορεία και εξαθλίωση κάθε τι ανθρώπινου καθιστώντας έτσι την αγορά αλλά και την ίδια την εργασία βασανιστική.Υπάρχει μία συνεχής ανακύκλωση.Εργάζεσαι χωρίς καμία αξιοπρέπεια για κάποιον όμοιο με αυτόν που σου δημιουργεί πλαστές ανάγκες,αναπαράγεις αυτόν που σε εκμεταλλεύεται για να μπορείς να καλύψεις ανάγκες οι οποίες προσφέρουν κεφάλαιο στον έταιρο αναπαραγωγό του συστήματος.

Μετά από αυτή την πορεία μπορεί κανείς να αντιληφθεί την ανάγκη για αλλαγή,για αντίσταση στην εκμετάλλευση πριν φτάσει ο κόμπος στο κτένι και οδηγηθούμε σε χειρότερες καταστάσεις στα επόμενα χρόνια.Ίσως η γενιά των σημερινών εφήβων δεν είναι και το γονιμότερο έδαφος αλλά ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα!Η μετατροπή της γενιάς των απαθών μπορεί να επιτευχθεί πριν ακόμα αυτοί βγουν στο κυνήγι της επιβίωσης,στο άγχος και το φαύλο πολιτικού σύστημα.





Μικρό αγόρι, πάλι τρέχεις μόνο
πιο γρήγορα απ' το μυαλό, πιο γρήγορα απ' το νόμο
σ' ένα κόσμο που στροβιλίζεται αδιάκοπα
σε μια κούρσα από κουρασμένα άλογα
είναι τόσο εύκολο κάποιος να σκοτώσει
όλα αυτά που πιστεύεις, όλα αυτά που έχεις νιώσει
κανένας στα σχολεία δε σου έμαθε τίποτα
κι απ' τα τελευταία θρανία χάζευες τα σύννεφα
απ' το σημείο αυτό με οδηγείς σε μια παραλία
κι ανοίγει η σκέψη μου σαν αεροφωτογραφία
είναι αυτή η σιωπή που πάντα μισούσε τις λέξεις
η εμπειρία τού να πέφτεις σ' ένα κώμα χωρίς σκέψεις
από ένα τηλεσκόπιο φέρνεις κοντά ένα πλανήτη
και βλέπεις μια έρημο όπου κανείς δεν έχει σπίτι
πες μου Μ. Δέλτα, τι είναι αυτό που τους αξίζει
δύναμη, Βήτα, Δέλτα, Πι
το τελευταίο χτύπημα, το τελευταίο χτύπημα
το τελευταίο χτύπημα, το οριστικό χτύπημα

Μάνα!

Μικρό αγόρι, πάλι τρέχω μόνος
πιο γρήγορα απ' το μυαλό, πιο γρήγορα απ' το νόμο
ενώ μέσα στο κρύο άλλος ένας περιμένει
την αγάπη, τον οίκτο, ένα ξένο παντελόνι
όλοι είμαστε από σάρκα και αίμα
μα υποκρινόμαστε αγαπώντας περισσότερο το ψέμα
κι αυτή η φωτιά που μέσα μας ανάβει
μας σβήνει στη σιωπή και στο χώμα μάς θάβει
είναι ένας τρόπος να μεγαλώνουν οι πόλεις
οι ταξικές διαφορές, ο ρατσισμός και οι φόροι
χωρίς να το ξέρουμε είμαστε δεμένοι
σ' ένα σύστημα που κανείς δεν καταλαβαίνει
μα δε θα 'μαι για πάντα κοινωνικό μηδέν
εκεί με κατέταξες, πιο κάτω με πέταξες
όμως αυτός είναι ο καιρός μου, τώρα ξέρω τι θέλω
ένα μαύρο τριαντάφυλλο και τη δύναμη για να παλεύω

Μάνα!

Μικρό αγόρι, πάλι τρέχεις μόνο
πιο γρήγορα απ' το μυαλό, πιο γρήγορα απ' το νόμο
απ' την καρδιά μου τώρα φεύγουν τα λόγια
κι αντλώ δύναμη απ' τα γρήγορά μου πόδια
είναι το φως που κοιτάς όταν η ζωή περνάει
Στέρεο Νόβα είναι η νέα τάξη που χτυπάει
τώρα που η ιστορία καίει σαν πυρωμένο σίδερο
κοιτάζω πέρα το μεγάλο μαύρο σύννεφο
απ' το σημείο αυτό με οδηγείς σε μια παραλία
κι ανοίγει η σκέψη μου σαν αεροφωτογραφία
είναι αυτή η σιωπή που πάντα μισούσε τις λέξεις
η εμπειρία τού να πέφτεις σ' ένα κώμα χωρίς σκέψεις
από ένα τηλεσκόπιο φέρνεις κοντά ένα πλανήτη
και βλέπεις μια έρημο όπου κανείς δεν έχει σπίτι
πες μου Μ. Δέλτα, τι είναι αυτό που τους αξίζει
δύναμη, Βήτα, Δέλτα, Πι
το τελευταίο χτύπημα, το τελευταίο χτύπημα
το τελευταίο χτύπημα, το οριστικό χτύπημα

Δημοκρατία...

Μπορεί κάποιος να μου απαντήσει;Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή;Για ποια δημοκρατία μας πιπιλίζετε το μυαλό τόσα χρόνια;Για ποιά δημοκρατία μας μιλάτε;Δημοκρατία είναι η ενισχυμένη αναλογική;146 ψήφοι και τίποτα.Πρέπει να υπάρχει απόλυτη πλειψηφεία.Η ίδια πλειοψηφεία που βγάζει κυβέρνηση με 152 βουλευτές.Σε ποιά δημοκρατία το λευκό στις εκλογές είναι στάση ανευθυνότητας και στην νομική παραπομπή είναι υπευθυνότητα;Πως μπορεί σε μια δημοκρατία τα λευκά και άκυρα και πηγαίνουν με το μέρος της πλειοψηφείας και σε μια απόφαση στην βουλή να μην παραπέμπουν στη δικαιοσύνη ένα διεφθαρμένο υπουργό;Ποια δικαιοσύνη θα ρωτήσετε φυσικά;Υποτιθέμενη ανεξάρτητη αρχή...
Όσοι όλοι αυτοί λυμαίνονται την εξουσία και το χρήμα τόσο τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα,τίποτα δεν θα αλλάζει σε αυτή τη γωνιά του κόσμου.
Πώς μπορείς να ζητήσεις από ένα παιδί μετά να μην βγει στο δρόμο και να μην βάλει φωτιά σε τράπεζες και πολυεθνικές;Η αδικία πλέον έχει κολλήσει στο πετσί μας.Δεν θα μιλήσω πάλι για επαναστάσεις και άλλα τέτοια,γίνομαι πλέον πολύ κυνικός.
Κρυβόμαστε όλοι στις φωλιές μας,στην ασφάλεια του σπιτιού μας και στην υπερκατανάλωση μας.Ευρωεκλογές έρχονται και κάνεις δεν θα πάρει μήνυμα.Θα συνεχίσουν όλοι οι την εξουσία έχοντες και κατέχοντες την πορεία τους.Και εμείς!Στην καθημέρινοτητα μας!Θα τα βάζουμε με Πακιστανούς,Αλβανούς και Τούρκους,με τον φοροφυγά και το κανάλι που δεν έβαλε την σειρά μας...

Ένα τραγούδι από τους Active που απλά λέει τα πάντα

Φεύγει η εποχή της αθωότητας

Bαρέθηκα...

Τρώες

Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων·
είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.
Κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι
παίρνουμ’ επάνω μας· κι αρχίζουμε
νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες.

Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά.
Ο Aχιλλεύς στην τάφρον εμπροστά μας
βγαίνει και με φωνές μεγάλες μάς τρομάζει.—


Είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.
Θαρρούμε πως με απόφασι και τόλμη
θ’ αλλάξουμε της τύχης την καταφορά,
κ’ έξω στεκόμεθα ν’ αγωνισθούμε.

Aλλ’ όταν η μεγάλη κρίσις έλθει,
η τόλμη κι η απόφασίς μας χάνονται·
ταράττεται η ψυχή μας, παραλύει·
κι ολόγυρα απ’ τα τείχη τρέχουμε
ζητώντας να γλυτώσουμε με την φυγή.

Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία. Επάνω,
στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος.
Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κ’ αισθήματα.
Πικρά για μας ο Πρίαμος κ’ η Εκάβη κλαίνε.
Κ.Π. Καβάφης

Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται...

Κατά τα μεσάνυχτα άρχισε η καμπάνα να χτυπάει χαρούμενη και να καλνάει τους χριστιανούς να πάνε εκκλησία να δουν το Χριστό να γεννιέται.Τα λυχνάρια άναψαν,τα σπίτια φωτίστηκαν,άνοιγαν μιά μιά οι πόρτες και κινούσαν οι χριστιανοί για την εκκλησία,τουρτουρίζοντας.Η νύχτα ήταν ήσυχη,παγωμένη,χωρίς άστρα.Το αρχοντικό του Πατριαρχέα μονάχα είχε μανταλωμένες τις πόρτες του κι άκουγαν μέσα του,όσοι περνούσαν,βουή μεγάλη από φωνές αντρίκειες και κάπου κάπου ένα ψιλό,ντροπαλό μοιρολόι γυναικείο.
Ο Μανολιός ήταν ξαπλωμένος στο φαρφύ κρεβάτι του γερο-Πατριαρχέα, σφιχτοτυλιγμένος μέσα σε άσπρο λινομέταξο σεντόνι απο τα προυκιά της μάνας του Μιχελή,σφιχτοφασκιωμένος σα νιογέννητο βρέφος.Γύρα του οι σύντροφοι,χλωμοί,αμίλητοι,τον ξενυχτούσαν.Ο Γιαννάκος είχε ακουμπήσει το κεφάλι στα πόδια του Μανολιού κι έκλαιγε ήσυχα,αθόρυβα,παραπονεμένα,σαν παιδί,είχε κουραστεί να φωνάζει και να χτυπιέται,και τώρα ακούμπησε στα πόδια του φίλου του και έκλαιγε.Ο Κωσταντής είχε τρέξει στη Σαρακήνα να φέρει το Μιχελή,δυο τρεις γυναίκες είχαν σωριαστεί σε μια γωνιά,με τα κεφάλια γυρισμένα στον τοίχο,και μοιρολογιούνταν σιγα...
O παπα-Φώτης,σκυμμένος,κοίταζε,κάτω από το αναμμένο λυχνάρι,το πρόσωπο του Μανολιού,γαληνεμένο,κατάχλωμο,με μια μεγάλη μαχαιριά που απλώνουνταν από το δεξιό μελίγγι ως το πιγούνι,κάπου κάπου άπλωνε το χέρι του και του διόρθωνε τα μαλλιά,που ήταν πηγμένα στο αίμα.Κι ύστερα πάλι έσκυβε το κεφάλι και βυθίζουνταν σε λογισμούς.Η γριά Μάρθα του 'χε,τώρα νά,μαντατέψει πως ο Αγάς έχει τρομάξει κι έστειλε μυστικό μαντατοφόρο στο Μεγάλο Χωριό να του πέψουν πεζούρα και καβαλαρία στη Λυκόβρυση,γιατί,λέει,μπήκαν οι μπολσεβίκοι και θέλουν να τον σκοτώσουν.
<< Θα 'ρθουν με τουφέκια και κανόνια κι αλόγατα,συλλογίζουνταν,πώς μπορούμε εμείς να αντισταθούμε;Θα μας ξεκάμουν όλους,πρέπει να φύγουμε,να πάρουμε τα μάτια μας να φύγουμε...Ως πότε,θε μου ώς πότες>>
Άπλωσε το χέρι,χάδεψε αργά,τρυφερά,απελπισμένα το πρόσωπο του Μανολιού.
-Άδικα,άδικα,έδωκες τη ζωή σου,Μανολιό μου,μουρμούρισε.Σκοτώθηκες,πήρες όλα μας τα κρίματα,φώναζες: <<Εγώ έκλεψα,εγώ έκαψα,εγώ σκότωσα!>> για να μάς αφήσουν ήσυχους να ριζώσουμε στα χώματα τούτα.Άδικα...Άδικα!
Άκουγε ο παπα-Φώτης την καμπάνα να χτυπάει γιορτερά και να διαλαλεί πως ο Χριστός γεννήθηκε,πως κατεβηκε στη γης να σώσει τον κόσμο.Κούνησε,αναστέναξε.
-Άδικα,άδικα,Χριστέ μου,μοθρμούρισε.Κοντεύουν δυο χιλιάδες χρόνια,κι ακόμα...ακόμα σε σταυρώνουν.Πότε θα γεννηθείς,Χριστέ μου, να μη σταυρωθείς πια,να ζεις μαζί μας αιώνια;

Το παρόν αποτελεί κομμάτι από το <<Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται>> του Ν.Καζαντζάκη.

Πάσχα 1999...

Το συγκεκριμένο άρθρο αναρτάται σήμερα λόγω της Αγιότητας των ημερών για να θυμίζει σε πολλούς πως την εποχή που αυτοί έτρωγαν άλλοι πέθαιναν...

Φέτος έκλεισαν 10 χρόνια από την εισβολή του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία.Η εισβολή ξεκίνησε στις 24 Μαρτίου όποτε και αμερικανικά βομβαρδιστικά απογειώθηκαν από την Ιταλία...Με τη συναίνεση όλων των ευρωπαϊκών χωρών και του ΟΗΕ οι σωτήρες του κόσμου (εδώ γελάμε)ΗΠΑ αποφάσισαν να αποκαταστήσουν την τάξη και να υπερασπιστούν τις αλβανόφωνες κοινότητες του Κοσσόβου.

Αναφερόμαστε βέβαια σε έναν πόλεμο ο οποίος μεταδόθηκε μέσω της τηλεόρασης.Οι Έλληνες πλέον έμαθαν τον όρο <<Παράπλευρες απώλειες>> και άρχισαν να συνηθίζουν τις εικόνες φρίκης από σκοτωμένα παιδάκια,γονείς σε απελπισία και ένα λαό να τρέπεται σε φυγή. Χαρακτηριστικές οι εικόνες αμέτρητων προσφύγων σε βομβαρδισμένες γέφυρες,δρόμους και κτίρια.Πρόσωπα εξαθλιωμένα και κουρασμένα.

Ο ελληνικός λαός όμως φάνηκε πάλι,έδρασε.Ιατροφαρμακευτικό υλικό,ρουχισμός,συναυλίες για συγκέντρωση χρημάτων και εθελοντές για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.Αξειοσημείωτο γεγονός αντίδρασης η μετακίνηση σημάτων έτσι ώστε οι Αμερικανοί και οι Αγγλοι αντί για Γιουγκοσλαβία να βρουν Λαχαναγορά!

Όσον αφορά το στρατιωτικόπολιτικό υπόβαθρο αναφέρομαι στον διαμελισμό των Βαλκανίων,μέσα σε μερικά χρόνια κατάφεραν να διαμελήσουν την Γιουγκοσλαβία σε 7 κρατίδια.Πλέον όλοι οι αγωγοί αμερικανικού και ευρωπαϊκού συμφέροντος περνούν από βαλκανικές χώρες.Η ίδια δικαιολογία και για πολέμους σε Αφγανιστάν και Ιράκ...
Αναφερόμαστε σε αποκατάσταση της <<Δημοκρατίας>>.



Αναφορά και στη χρήση όπλων καθώς η Αμερική παραδέχτηκε τη χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου σε βόμβα της.Καρκίνος για όλα τα Βαλκάνια made in USA.Επιβάρυνση του περιβάλλοντος.Υπάρχουν ακόμα στρατίωτες οι οποίοι ισχυρίζονται πως απέκτησαν καρκίνο λόγω των βομβών στη Γιουγκοσλαβία.Ναι!Είναι η κυβέρνηση Μπιλ Κλίντον!Κατηγόρησαν τον Μιλόσεβιτς για εγκλήματα πολέμου!Είναι το κόμμα της σημερινής κυβέρνησης Ομπάμα!Τους δεξιούς,τους Χριστιανούς!

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω φωτογραφία με Σέρβους που μόνο ως ήρωες θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν με αυτοκόλλητους στόχους στο στήθος.

Ας ελπίσουμε σε λιγότερους πολέμους στο μέλλον,σε λιγότερα ορφανά. Το παρελθόν μπορεί να μας μάθει πως να αποφύγουμε στο μέλλον τέτοιες καταστάσεις και κτηνωδίες.Σε τέτοιες περιπτώσεις η αδιαφορία είναι ίση με τη συμφωνία.

Για εμάς...

Ένα ντοκιμαντέρ ακόμα για όλους εμάς...
Για εμάς που λέμε πως πεινάμε και οι κοιλιές μας μεγαλώνουν μέρα με την μέρα,που παραπονιόμαστε για τη δόση του δανείου,που δεν μπορούμε να αγοράσουμε καινούριο laptop,καινούριο κινητό και αυτοκίνητο.Για εμάς που κάνουμε νηστεία με ένα κιλό γαρίδες,που το Πάσχα σκάμε και τρώμε σαν γουρούνια.Που δεν βοηθάμε ούτε με ένα ευρώ τις ανθρωπιστικές οργανώσεις και που καταναλώνουμε συνεχώς...

Ακόμα για αυτούς που υποστηρίζουν τις ΗΠΑ,τον φιλευθερισμό και αντιμετωπίζουν τους μετανάστες σαν να είναι 2ης κατηγορίας άνθρωποι,που προτείνουν να απελαθούν μερικοί παραδειγματικά...Που δεν καταλαβαίνουν τι περνούν στη ζωή τους
Για όλους εμάς και αυτούς...Λόγια,απλά λόγια και εικόνες τίποτα άλλο...

Kανονικά

Λόγω της ξηρασίας λόγου.
Ενα τραγούδι αφιερωμένο στους νέους όλου του κόσμου που δυστυχώς δεν πεθαίνουν κανονικά...

Σκόρπιες σκέψεις...

Το τελευταίο διάστημα έχω στερέψει.Δεν έχω όρεξη να γράψω.Απλά σταματάει ο νους μου.ΚΑΙ όμως γίνονται τόσα πολλά!Και όμως πάλι δεν μπορώ να γράψω.Σωρία γεγονότων τόσο μακρινών αλλά και τόσο κοντινών.Σκόρπιες οι σκέψεις μου χωρίς καμία ιεράρχιση και λογική.
Οι σύνοδος των G20 στο Λονδίνο και το σπάσιμο της Bank of Scotland δείχνουν την ανέχια της Αγγλίας πλέον.
Τα 60 χρόνια του ΝΑΤΟ,οι επανεξοπλισμοί και οι στρατιώτες στο Αφγανιστάν.Νέος κύκλος αίματος.
Οι διαδηλωτές και καψίματα στο Στρασβούργο.
Ακόμα και η ξαφνική στοφή στον Marx.
Οι βαμβαρδισμοί στο Πακιστάν από τους Αμερικανούς.
Ο σεισμός στην Ιταλία.
Η ομιλία Ομπάμα στην Τσεχία.
Η στροφή στα πυρηνικά για ακόμα μία φορά.
Η συνεχής κατηφόρα της Ελλάδας.
Η αναδουλειά που επικρατεί.
Ακόμα και η πίεση του σχολείου,φαντάσου τι θα πάθω του χρόνου!
Ακόμα χειρότερες μέρες έρχονται μου φαίνεται...

Αλήθεια...

Κείμενο που αναμεταδόθηκε μέσω group στο facebook και προέρχεται απότ το Indymedia

Ως εδώ.

Σας ακούμε κάθε μέρα στα δελτία ειδήσεων. Δηλώσεις, παραδηλώσεις και μετά σχολιασμοί και τα τοιαύτα δήθεν για την "αντικειμενική" μας ενημέρωση.


Ως εδώ.

Τώρα θα ακούσετε και εμάς.

Είμαστε η γενιά των 400 ευρώ. Των stage, της ευέλικτης εργασίας, της δια βίου μάθησης (πάντα με τα έξοδά μας), της εργασιακής ανασφάλειας, της ακρίβειας, των 2 πτυχίων που δεν χρησιμεύουν σε τίποτα. Της καταπάτησης των εργασιακών μας δικαιωμάτων, του εξευτελισμού μας από εργοδότες, πολιτηκάντηδες και λοιπούς.

Είμαστε η γενιά που την κλείνετε σε σχολεία, παλευοντας να χώσετε στο κεφάλι μας τους εθνικισμούς σας, τις προκαταλήψεις σας, την πατριδολαγνεία σας, το ψέμα σας, την υποταγή.

Είμαστε τα παιδιά που εξευτελίζουν και προκαλούν τα ΜΑΤ, οι ασφαλίτες, οι ειδικοί φρουροί και κάθε λογής αστυνομικός που έφτιαξε η δημοκρατία σας (και έχει εγκαταστήσει παντού σαν άλλο στρατό κατοχής) όποτε βρεθούμε στο δρόμο τους, τα καθημερινά αντικείμενα της κατάχρησης εξουσίας τους.

Είμαστε οι τραυματίες των φοιτητικών και μαθητιων διαδηλώσεων, τα κεφάλια μας τα κλοτσήσαν στην άσφαλτο, την αξιοπρέπειά μας την εξαφάνισαν κάτω από τις μπότες τους, τα χέρια μας τα σπάσαν με τα γκλοπ, τα πρόσωπα μας τα λιώσαν με τις γροθιές τους τα πνευμόνια μας έχουν ακόμα τα χημικά που μας ψέκασαν, απαγορευμένα από διεθνείς συνθήκες. Θα πεθάνουμε μια ώρα αρχύτερα επειδή δεν συμφωνήσαμε με νόμους που μας κλέβουν τη ζωή. Είμαστε οι συλληφθέντες που σέρνονται στα δικαστήρια για χρόνια, ο Παναγιώτης που φόραγε λάθος χρώμα παπούτσια και έμεινε 40 μέρες φυλακή, ο Δημήτριος Αυγουστίνος που πέρασε την λάθος ώρα από το λάθος μέρος, οι 50 τραυματίες στον Ευαγγελισμό την 8η Μάρτη 2007.

Εμείς καίμε τις τράπεζές σας. Εμείς συγκρουόμαστε με την αστυνομία. Εμείς χαλάμε την κοινωνική γαλήνη που χτίζετε μέρα νύχτα λοβοτομώντας τους πολίτες να υπακούν και να σωπαίνουν. Εμείς φωτίζουμε ακόμα τις κρύες νύχτες που μας φέρατε. Εμέις λερώνουμε ακόμα τους τοίχους με συνθήματα που ακόμα και αν δουν τα μάτια σας δεν θα φτάσουν ποτέ στα αυτιά σας. Εμείς εκδικηθήκαμε τον Αλέξη στα οδοφράγματα το Σάββατο που οι ευηπόληπτοι πολίτες ξεγελούσανε πάλι τις συνειδήσεις τους από τον εβδομαδιαίο βιασμό. Δεν είναι σκληρές οι λέξεις μας. Σκληρή είναι η πραγματικότητά σας. Ο Αλέξης ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Κάθε νύχτα θα του ανήκει από εδώ και μπρος.

Τέλος στις ήρεμες νύχτες σας.

Χτυπήστε μας, ψεκάστε μας, συλλάβετέ μας, ρίξτε πλαστικές σφαίρες σαν αυτές που ρίχνετε από το Σάββατο, σημαδέψτε μας με τα πιστόλια ή πυροβολείστε στον αέρα (ή πάνω μας άραγε;). Επιστρατεύστε το παρακράτος, όπως κάνετε τώρα στην Πάτρα ή αυτούς τους πάντα πρόθυμους δημοσιογράφους το πραγματικό μακρύ χέρι της εξουσίας. Ο Πρετεντέρης, ο Ευαγγελάτος, ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Καψής, η Τρέμη, ο Παυλόπουλος, o Papahelas. Και όλοι οι άλλοι. Από αυτούς κρέμεται η επιτυχία σας. Κρύψτε τις εικόνες της αστυνομικής βίας, σκεπάστε τα σκάνδαλα που βρωμούν, ψηφίστε τα αντιλαικά σας μέτρα με "κοινωνική συναίνεση".


Τη Δευτέρα στην Αθήνα βάλατε το παρακράτος σας να καταστρέψει μικρομάγαζα. Εμείς τους είδαμε να βγαίνουν μέσα από τα ΜΑΤ. Υπάρχουν και φωτογραφίες. Θα τις κρύψετε και αυτές, πετυχημένα. Ήδη τα παπαγαλάκια σας, μετά την πρώτη ταραχή, αναμασούν καλά όσα τους δασκαλέψατε.

Την Τρίτη δεν σεβαστήκατε καν την κηδεία του Αλέξη. Στείλατε τα ΜΑΤ και τους ζητάδες σας στην κηδεία για να προκαλέσουν 15χρονους. Ρίξατε δακρυγόνα και συλλάβατε μικρά παιδιά. Σκυλεύσατε το παιδί που εσείς δολοφονήσατε.


Πάψτε τα ψέμματα! Δεν είμαστε οι κουκουλοφόροι ούτε οι άγνωστοι γνωστοί. Είμαστε πολλοί και είμαστε εξοργισμένοι. Σταματήστε να πιπιλάτε ανοησίες. Από την Κομοτηνή ως τα Χανιά και από την Κέρκυρα ως την Ρόδο η οργή μας ξεχειλίζει. Έχετε πέσει με κάθε μέσο που διαθέτει η τερατώδης εξουσία σας να μας λιώσετε. Με γκλοπ, σφαίρες, δακρυγόνα, ΜΜΕ, προβοκάτσιες, παρακράτος.

Δεν έχουμε αυταπάτες. Δεν έχουμε τίποτα να ελπίζουμε. Γι'αυτό είμαστε επικίνδυνοι.

Δεν ξεγελιόμαστε ότι θα τα λάβετε υπόψη σας αυτά. Θάβετε καθημερινά τις κραυγές μας στο ψέμα σας.

Αντίο σας. Θα μας δείτε από τους καναπέδες σας στις τηλεοράσεις σας.

"Ιστορία ερχόμαστε. Κοίτα ψηλά στον ουρανό"

Σαν με καλέσει η πατρίδα

Ένα βίντεο που βρήκα στο blog tou Giant πιστεύο λέει πολλά.Η άποψη μου για τις παρελάσεις έχει επανεκφραστεί όποιος θέλει ας ανατρέξει στον άρθρο για την 28η Οκτωβρίου.Επίσης περιμένω να ανεβεί η εκπομπή "Το κουτί της Πανδώρας" για την 25η Μάρτη.Ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ

Μερικές Προτάσεις...

Και μερικές προτάσεις...
Απαγορεύστε μπύρες και κρασιά σε μπουκάλια,πανιά και πετρελαιοειδή γιατί γίνονται μολότοφ.
Απαγορεύστε την παντός είδους ξυλία γιατί γίνονται καδρόνια.
Απαγορεύστε τα σφυριά και βαριοπούλες γιατί σπάνε τζαμαρίες.
Απαγορεύστε τις πορείες του ΚΚΕ γιατί μέσα μπορούν και χώνονται αυτοί που κάνουν μπάχαλο.
Απαγορεύστε τα γυαλιά ηλίου γιατί τα φοράμε για να μην μας αναγνωρίζετε.
Απαγορεύστε τη σόδα γιατί βοηθά εναντίον των δακρυγόνων.
Τέλος απαγορεύστε το τρέξιμο γιατί οι ΜΑΤατζήδες κουράζονται...

Όποιος θέλει ας προσθέσει και άλλες προτάσεις απαγόρευσης.

Bρέχει

Και τώρα 5 λόγια της στιγμής γιατί πρέπει να κλείσω τον υπολογιστή...

Τις τελευταίες 2 μέρες βρέχει πάρα πολύ αλλά φοβάμαι να βάλω την κουκούλα μου ρε παιδιά τι να κάνω;Και ξεχνάω και συνεχώς την ομπρέλα των Hondos Center...Τι να κάνω;

Αχ αυτός ο καιρός...Παράνομους μας κατάντησε...
Έκληση προς την ΕΛ.ΑΣ. παντού κυκλοφορούν κουκουλοφόροι συλλάβετε τους!!!Αν είναι δυνατόν!Ξέρουμε ότι στην Ελλάδα κυριαρχεί το δίκιο του δυνατοτέρου και τις ΣΙΔΕΝΟΡ...(βλ. Θοδωρής Τενέζος)ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΥΛΛΗΨΗ;;Ο νόμος φρέσκος είναι ακόμα...

Και τέλος μερικές ερωτήσεις:
Με τους μοναχούς που φοράνε κουκούλες τι κάνετε;
Με τις μουσουλμάνες;
Τα μωρά που φορούν κουκούλα για το κρύο;
Δεν ρωτάω για μένα,για την φουκαριάρα την μάνα μου!
Αλήθεια το προφυλακτικό εμπεριέχεται στις κουκούλες;Όχι για να βρω διακιολογία να πω στην κοπέλα μου να πάρει αντισυλλυπτικά...Ή μήπως επειδή είναι διαφανής υπάρχει ρύθμιση;;

Kάμερα στραμμένη πάνω μου....

Η ανίκανη αστυνομία και το Υπουργείο Δημοσίας Τάξης λοιπόν κυριές και κύριοι αποφάσισε να βάλει κάμερες στο κέντρο της Αθήνας για την περιφρούρηση της <<Δημοκρατίας>> και την ασφάλεια των πολιτών.Ποινικοποιείται επίσης και η κουκούλα.Η τρομολαγνεία σε όλο της το μεγαλείο.Τα <<κακά παιδιά>> βγαίνουν στους δρόμους του Κολωνακίου τα σπάνε και οι καημένοι πολίτες ζητούν βοήθεια!Σενάριο επιστημονικής φαντασίας.Η ανικανότητα της ΕΛ.ΑΣ λοιπόν οδηγεί στην πρακολούθηση μας.Εγώ προσωπικά θα συνεταιριστώ την άποψη του κυρίου Μπουτάρη πως αυτός που θέλει να κάνει ζημιά θα την κάνει με κάθε μέσο.
Στην πραγματικότητα είναι ένα ακόμα μέσο παρακολούθησης μας, οριοθέτησης της αντίδρασης και της ζωής μας.Από τον ρουφιάνο της γειτονιάς φτάσαμε στον ηλεκτρονικό ρουφιάνο.
Ο ηλεκτονικός ρουφιάνος από εδώ και πέρα θα ξέρει ποιος είσαι,τι φοράς και με ποιον κυκλοφορείς.Άσε που σε περίπτωση που κατέβεις σε μια πορεία και σε πνίξουν στα δακρυγόνα και βάλεις την κουκούλα για να προστατευτείς είσαι ταυτόχρονα εγκληματίας!Τα λόγια περιττεύουν...
Α και όσον αφορά τις υπολοιπες ευρωπαϊκές χώρες θεωρείτε δηλαδή ότι η Αγγλία είναι μία χώρα των ελευθεριών;Κάθε βήμα και μια κάμερα κάθε δημόσιο κτίριο και ένα αστυνομικό τμήμα,έλεγχος για τα πάντα.

Το προσωπικό μου συμπέρασμα μετά από όλα αυτά που ακούγονται και λέγονται είναι πως και πάλι κάτι θα βρούμε,όσο πολεμούν την ελευθερία μας και προσπαθούν να περιφρουρίσουν τα συμφέροντα τους περιορίζοντας την ζωή μας τόσο και εμείς θα αντιδράμε θα βρίσκουμε νέους τρόπους και θα βρισκόμαστε απέναντι τους μέχρι να καταλάβουν πως η ώρα τους τελείωσε και η <<επαναστατημένη>> τους άλλοτε γενιά έχει φάει τα ψωμιά της,βυθίζεται στο βούρκο.

Και ένα τραγούδι απο τους Active Member που λέει πολλά...

Η νέα Διαφήμιση της "Ανατροπής"

Αναρχικοί και Ηθική από τον Μαλατέστα

Όλα τα λεφτά η Φωφώ...

ΝΙΚΗ,ΝΙΚΗ,ΝΙΚΗ



ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΑΡΧΙΚΗ .ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΟΜΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ.
ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΕΙΜΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΑ. ΕΙΜΑΙ 17.
ΚΟΙΤΩ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΛΠΙΔΑ.
ΑΥΤΗ Η ΕΛΠΙΔΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ, ΟΙ ΝΕΟΙ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗ ΝΙΟΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΠΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΦΟΝΙΚΟ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΣΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΤΕΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΦΩΝΑΞΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ.
ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ-ΟΧΙ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ, ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ-ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ. ΠΟΥ ΔΕΙΞΑΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΣΠΑΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ{ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΣΠΑΝΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΑΘΗΤΕΣ}ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΑΥΓΑ, ΤΑ ΓΙΑΟΥΡΤΙΑ Κ.Α. ΕΙΝΑΙ ΜΟΡΦΗ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ. ΟΣΟ ‘ΑΣΧΗΜΟ’ ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΚΥΨΑΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΑΛΛΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΜΕ. ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΠΑΜΕ. ΔΕΝ ΜΙΣΟΥΜΕ. ΔΕΝ ΚΑΙΜΕ. ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΠΡΟΣΟΧΗ.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ Σ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ. ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΤΕ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΞΑΝΕ ΔΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΑ -ΛΗΓΜΕΝΑ- ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ. ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΝΕΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΧΑΣΑΝΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝΕ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ. ΟΧΙ ΜΕΣΑ Σ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΡΧΑΙΩΝ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ Κ.Α. ΓΙΑ ΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΗΚΩΣΑΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΑΝΕ ΣΤΑ ΙΣΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΑΝ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΜΑΘΗΜΑ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ. ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΩΤΕΡΟΙ, ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΕΚΡΙΝΑΝ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΦΗΣΑΝ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΘΑΝΑΤΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΕΙΔΗΣΗ. ΖΗΤΩ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΠΟΥ ΠΑΛΕΨΕ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
ΛΥΠΗ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΚΡΑΞΑΝΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΒΡΙΣΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.
ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΙΞΑΜΕ ΤΗΝ ΓΡΟΘΙΑ ΜΑΣ-ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΣΠΑΣΙΜΟ-,ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΑ 14,15,16,17 ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΑΓΩΝΕΣ. ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ‘ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΤΟΥΒΛΟ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ. ΖΗΤΩ Σ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΙΣΩ. ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΒΙΩΜΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΤΟΜΑΣ ΜΑΝ ΄ΝΕΟΣ ΘΑ ΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΣ. ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΟΡΘΩΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΑΝΤΑΞΕΙΣ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΕΝΟΣ ΦΘΑΡΜΕΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. ΝΑ ΤΟΛΜΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΟΥΝ’.

Υ.Γ. ΔΗΛΑΔΗ ΤΩΡΑ ΘΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΕΤΕ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ?

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΕΙΝΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΑΘΑ ΤΩΡΑ.ΕΛΠΙΖΩ ΟΣΟΙ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΟΥΝ...ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΦΩΦΩ!!!

Πραγματικότητα

Βρισκόμενος χτες σε μια φιλική παρέα έγινα μέρος μιας συζήτησης του είδους αυτού που δεν έχουν τέλος για το θεό,τη θρησκεία,τα πολιτεύματα,την ψυχολογία του ανθρώπου.Συζητήσεις τέτοιου είδους δεν έχουν τέλος μιλάς για να μιλάς και απλά στο τέλος κάθεσαι μόνο σου και σκέφτεσαι, επεξεργάζεσαι,αλλάζεις και συνθέτεις.

Ένας εκ των παρευρισκομένων ανέφερε την έκφραση <<αναρχοχαρούμενοι>> η οποία και μάλιστα προκάλεσε τεράστιο γέλιο! Αναφερόταν σ’αυτούς που αντιπαλεύονται το σύστημα και την εξουσία για να αντιπαλεύονται,σ’αυτούς που προτείνουν την καταστροφή χωρίς κανένα επιχείρημα,χωρίς την πρόταση λύσης. Τελοσπάντων, είναι πολλοί αυτοί και ίσως εν μέρη ανήκω και εγώ σ’αυτούς.

Συμπέρασμα όλων είναι πως χρειάζεται μόρφωση και παιδεία.Δεν μπορείς να πολεμάς τον καπιταλισμό χωρίς να ξέρεις τίποτα γι αυτόν,δεν μπορείς να υποστηρίζεις τον σοσιαλισμό χωρίς την κατάλληλη επεξεργασία.Βρισκόμαστε όλοι σε μια θέση ισχυρού μιλάμε για να μιλάμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Στην τελική ξύνουμε αυτούς που υποτίθεται πως αντιπαλευόμαστε.Η λύση δεν βρίσκεται μόνο στην φιλοσοφία του καθισιού και των λεγομένων,ούτε μόνο στην μάχη και την αντίδραση στους δρόμους, την άρνηση του κατεστημένου και της καθεστηκυίας τάξης.Υπάρχει μία πραγματική επανάσταση που πρέπει να γίνει μέσα μας,στον εσωτερικό μας κόσμο ώστε να υποστηρίξουμε σωστά τις γνώσεις μας και τις πεποιθήσεις μας,τις δυνάμεις οι οποίες μας ανήκουν και είναι τεράστιες.Είναι λίγοι αυτοί που το επιδιώκουν αυτό και προσπαθούν να το καταφέρουν αυτό.Και γι αυτούς που θα με κατακρίνουν ξαναλέω πως δεν θεωρώ ότι αυτή την αλλαγή την έχω καταφέρει.Ας προβληματιστεί ο καθένας μας κατά πόσο δεν έχει συμβιβαστεί με αυτό που δέχεται ως πραγματικότητα.Οι περισσότεροι έχουν δημιουργήσει την πραγματικότητα γύρω τους έτσι ώστε να έχουν κάτι να καταπολεμήσουν.Μετά από διάστημα χρόνων μάλιστα αυτή την πραγματικότητα την μετατρέπουν για να ταΐζει τις ανάγκες τους.Πέρα από κάθε πλαστική πραγματικότητα που μας πλασάρουν όλοι από τότε που γεννηθήκαμε,από την πραγματικότητα που δίνουν οι γονείς,τα ΜΜΕ,οι εξουσίες,τα σχολεία και οι φυλακές,ας επεξεργαστούμε την πραγματικότητα που δημιουργούμε γύρω μας,αντιπροσωπεύει τα αληθινά γεγονότα ή την απορρόφηση τους από εμάς ως ένα άλλοθι για τις πράξεις μας;Για να δικαιολογηθούμε στον εαυτό μας που βρίσκεται περιορισμένος;

Άλλη μια στατιστική

Έχεις γιο και κόρη, μικρός διάβαζες ιστορίες στο αγόρι.
Τα φοράς στη γυναίκα σου, μωρό μου sorry, σαν το σκυλάδικο κι άδικο α-fame story...
Η ζωή σου δε μοιάζει ούτε καν με comic φτηνό, πέρα για πέρα αληθινό το σενάριο!

Σπούδασες οικονομικά και το δολάριο, παρακολούθαγες στενά τώρα το euro.
Παντρεύτηκες νέος και βιαστικά , μεγάλωσες στην επαρχία μικροαστικά, το πατρικό σου το σπίτι φαινότανε τόσο κενό και το δικό σου τώρα και τεσσάρι τόσο μικρό.
Χωρίς βιβλία στα ράφια, τίγκα στα μπιμπελό και τα λίγα κάδρα στους τοίχους χωράνε μόνο ένα γιο, μια Παναγιά, και ένα εργόχειρο φτηνό, μια κακοζωγραφισμένη νεκρή Φύση από κορνιζάδικο.
Σαν τον κατάδικο τριγυρνάς με μια μπάλα στο πόδι στα κωλόμπαρα της Κορινθίας μ' Έφη Θώδη ναι και Πλούταρχο και στη καλύτερη Πουλόπουλο.

Σέρνεσαι ξημερώματα με κάποιο βρωμοπούτανο κωλόπαιδο.
Το παίζεις για να νιώσεις εικοσάρης μα κατά βάθος είσαι το παιδί της μαμάς, αρκουδιάρης με μια BMV του '97 και με βρώμικα λεφτά στη γωνιά . . . !

Άλλη μια στατιστική . . . Τίποτα άλλο παρά άλλη μια στατιστική

Δε πούλησες ποτέ σου ναρκωτικά , δε βούτηξες ποτέ σου τσάντα από γριά, δε τις άρπαξες ποτέ σου από μπάτσο και γενικά τα ‘κανες όλα νόμιμα και φαινομενικά . . .

Μα τα πήρες χοντρά διακριτικά σε φακελάκι σε μασούρι, σε δώρα ακριβά!

Να ‘ναι καλά το δημόσιο κι η θέση η υψηλή . . . «Κουράστηκες» πολύ να φτάσεις μέχρι εκεί . . .
20 χρόνια το ΠΑΣΟΚ σ' έκανε «κύριο» για αυτό χαλάλι λες τα μύρια που σου ‘φαγε το χρηματιστήριο και τώρα με τη Δεξιά (ΧΑ!) δε μπορούν να σ' ακουμπήσουνε πια!

Ο λαός δε ξεχνά κι ας μην ήσουνα ποτέ σου αριστερός, έφυγες δαγκωτός Πρασινοφρουρός από το ‘81 Αθήνα για καλύτερες μέρες . . . Κρυφοχαιρόσουν ακόμη και για της 17Ν τις σφαίρες!

Αν και χρόνια μετά σε έπιασε τρομοϋστερία κι ήθελες ασφάλεια.
Βρίζεις βρωμοαμερικανούς μα γουστάρεις Καντάφι Σαντάμ, βρίζεις Τούρκους μα γουστάρεις μπριάμ.

Βρίζεις Εβραίους , Αλβανούς και Bin Laden μα γουστάρεις coca - cola φτηνά, χέρια και Ταλιμπάν.
Δε φαντάζεσαι, δεν ονειρεύεσαι πια ... Ένα παιδί με δυο παιδιά ,γκόμενα, γυναίκα, μαμά ...

Άλλη μια στατιστική . . . . Τίποτα άλλο παρά άλλη μια στατιστική

Ο γιος σου στη πρέζα κι η κόρη σου Θρησκευτικά και εσύ χαλιέσαι που τον πιάνεις να καπνίζει κρυφά.

Τον βρήκανε χώμα με χάπια κι άλλα σχετικά μια φορά και εσύ τον μάλωσες μετά επειδή ήρθε σπίτι αργά.
Φεύγουν λεφτά σε φροντιστήρια και Αγγλικά για να περάσει η κοπελιά τουλάχιστον σ' ανώτατη σχολή και καλά . . .
Ξορκίζεις την αμορφωσιά όμως για δώρο ούτε ένα βιβλίο δε τους πήρες μια φορά. Στο cinema τα έργα ήταν όλα αμερικάνικα και οι επιθεωρήσεις διαχρονικά αριστουργήματα θεατρικά. Στα σκυλάδικα. . . αναρωτιέσαι πως δε ‘μάθαν τα παλιά λαικά!
Στη γυναίκα σου αφήνεις το βάρος σου στεγνά και που δε μοιάζει στη μαμά σου πρέπει να φταίει αναγκαστικά.

Λογαριασμούς ,πιστωτικές και γαμησιάτικα τα συμμαζεύει με κουράγιο και με κατινιά
Κάνει κουμάντο σιωπηλά και φαντασιώνεται υγρά δειλινά στο Γολγοθά της με το
Χριστό αγκαλιά. . . .

Κι εσύ καρφώνεις το γκάζι κερατά και κάπου μετά τα 200 σου φαίνονται όλα μακρινά.
Θάνατος στο σαλόνι σου κι ο Χάρος στο τιμόνι σου ,δε μπορείς να τη κρατήσεις τη μπέμπα, το παντελόνι σου ανοιχτό κι η γκόμενα σκύβει στα μπούτια σου. Για κάποιο λόγο τελευταία στιγμή θυμήθηκες τη κούνια σου . . .
Σας έβγαλε δυο ώρες μετά η πυροσβεστική ήσασταν χώρια κι οι δυό σε στάση εμβρυακή . . .
Δεν είχες δει γαμπρέ τι σ' είχε βρει . . . Ακόμα νομίζεις πως θα προλάβεις να γυρίσεις στο σπίτι πριν το πρωί. . . .

Άλλη μια στατιστική . . . Τίποτα άλλο παρά άλλη μια στατιστική . . .

Ρόδες & Ενδελέχεια
"Στη γιορτή της φαντασίας"

Για τον κύριο Ανώνυμο

Με αφορμή τα σχόλια του κυρίου Ανωνύμου θα ήθελα να του απαντήσω.
Αρχικά θέλω κύριε ανώνυμε να σου πω πως τον Δεκέμβρη δεν με μπουζούριασαν γιατί απλά δεν πιστεύω πως το σπάσιμο των μικρομάγαζων αποτελεί επαναστατική πράξη ή πράξη μέσω τις οποίας θα φανώ μάγκας και αλάνι.Αυτό δεν με απόκλεισε φυσικά από το να διαδηλώσω.Δεν αναφέρθηκα ποτέ σε βία ενάντιον αθώων.Όπως επίσης πρέπει να σου πω ότι δεν θεωρώ τους μπάτσους υπέυθυνους για την όλη κατάσταση,είναι αποτέλεσμα της.Τους κατηγορώ για δολοφονίες όμως,για αναισθησία,θεωρώ ότι είναι φασιστικά υβρίδια,οτί το υπάρχον σύστημα τους καλύπτει.Σίγουρα έχεις δίκιο πως οι γνώσεις που κατέχω για τα θέματα που αναφέρομαι είναι μηδαμινές,αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν μπορώ να εκφράζομαι ελεύθερα και να εκτείθω ακόμα και τις αδύναμων επιχειρημάτων απόψεις μου.Επιπλέον με εκπλήσει το γεγονός οτι γράφεις τόσα πράγματα μόνο για να με μειώσεις χωρίς να καταθέτεις την προσωπική σου άποψη επί των θεμάτων.ΔΕΝ ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.ΣΧΟΛΙΑΣΕ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ!Το πως μπορεί να κυλήσει η ζωή μου στο μέλλον δεν το γνωρίζεις.Εγώ προσπαθώ να βελτιωθώ,να διαβάσω όπως λες,να αναπτύξω το μυαλό μου.Σε αντίθεση με σένα δεν χρησιμοποιώ βρισιές αναφερόμενος στο πρόσωπο σου γιατί απλά οι βρισιές δεν φέρνουν κάποια αλλαγή.Δεν προσπαθώ να κάνω πόλεμο μέσω του πληκτρολογίου.Τέλος,πρέπει να σου πω πως θεωρώ υπεύθυνο εσένα και όλους τους ομοιδεάτες σου για την κατάσταση,είστε ακόμα μία αιτία για την αναπαραγωγή της.Βάλε λοιπόν καλά στο μυαλό σου πως δεν είναι στο χέρι σου και μαλλον δεν έχεις την δυνατότητα να χειραγωγείς τους ανθρώπους.
Λογικά θα είσαι κανένας τύπος που θα λέει συνεχώς "ε και τι έγινε?".Μάλλον κάποιος που απέτυχε και σήμερα είναι κάποιος που βλέπει Τατιάνα και Πάμε πακετό.
Το κακό με εσάς είναι ότι είστε πολλοί και διαμορφώνετε και τον κόσμο,από τον ανώνυμο που κάθεται στον καναπέ του ξεκινάνε όλα.
Η αλήθεια είναι πως μου επανέφερες την όρεξη να γράψω ξανά και ας μην τα βλέπει και κανείς.
Ελπίζω εκεί στο ΑΤ που κάθεσαι εκτός από το να δέρνεις Πακιστανούς μετανάστες που και που να σκέφτεσαι και λίγο...
Και σε περίπτωση που δεν είσαι κάποιος φασίστας Ασφαλίτης(Που μάλλον δεν είσαι) γύρνα στην τρύπα σου εκεί που κρύβεστε εσείς και περίμενε την δευτέρα παρουσία για να λύσεις τα προβλήματα σου.