Η ελληνική ροκ πεθαίνει...

Μετά την ανακοίνωση των Διάφανα Κρίνα πως σταματούν την ενεργό δράση πλέον ένα τεράστιο κενό δημιουργείται στον χώρο της ελληνικής ροκ.Αρκεί να αναφερθούν τα Ξύλινα Σπαθιά,οι Πυξ Λαξ,οι Ενδελέχεια και οι Τρύπες.Συγκροτήματα που θα μπορούσαν να συνεχίζουν να προσφέρουν στην ελληνική μουσική σκηνή.

Πιο συγκεκριμένα οι Ενδελέχεια αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους:

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Μ Ε
Κλείνοντας έναν δημιουργικό, κατά την άποψή μας, 17ετή κύκλο ανακοινώνουμε το τέλος των ζωντανών εμφανίσεων και της ενεργούς δράσης του συγκροτήματος. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους εκείνους που στήριξαν την προσπάθειά μας όλα αυτά τα χρόνια.
ΑΠΡΙΛΗΣ 2009
ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ

Δυστυχώς έτσι κλείνει ο κύκλος μια σπουδαίας ροκ μπάντας που μεγαλώσε 2 ροκ γενιές

Όπως και τα Διάφανα Κρίνα αναφέρουν στον περισσότερο ποιητικό χαιρετισμό τους:


“Μονάχα η ομορφιά μένει κι υπογραμμίζει τη διαφορά μας” - ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ

Καταρχήν, ένα μεγάλο ευχαριστώ κι ένα τεράστιο συγνώμη.

Το ευχαριστώ είναι για την αμέριστη συμπαράστασή σας - ηθική και υλική - ολα αυτά τα χρόνια.
Ανεξάρτητα από τις όποιες ικανότητες μπορεί να είχαμε είτε ως μεμονωμένες οντότητες είτε ως δημιουργικό σύνολο, η αλήθεια είναι ότι χωρίς εσάς δεν θα ήμασταν τίποτα.
Η συγνώμη είναι γιατί το τέλος μας δεν ήταν αντάξιο της μέχρι τώρα πορείας μας κι αυτό μας αφήνει μια πίκρα.
Ομως, ξέρετε, καμμιά φορά ο ηθικός ξεπεσμός, η βία και η μοχθηρότητα δεν αφήνουν χώρο για διαπραγματεύσεις. Κι έτσι ξαφνικά,πέφτει η αυλαία. Και αυτό είναι oλο.

Εσείς κοιτάξτε να διαφυλάξετε στο μυαλό και στην καρδιά σας το μικρό μας κληροδότημα - τιποτε άλλο δεν έχουμε - τη μουσική και τους στίχους μας, που τώρα πια σας ανήκει ολοκληρωτικά.
Και να μη στεναχωριέστε γιατί ό,τι εκτινάχθηκε με τέτοιο πάθος δε μπορεί να σβήσει εύκολα κι ας χάθηκε.
Τέλος της ιστορίας.

Τώρα τα παιδάκια θα αποσυρθούν στον παιδότοπό τους για να παίξουν με τα λέγκο τους και σε λίγο καιρό, όταν θα βγουν απο εκει, να είστε σίγουροι ότι θα έχουν καινούργιες ιστορίες να διηγηθούν και όμορφα οικοδομήματα να επιδείξουν.
Να προσέχετε τους εαυτούς σας και να θυμάστε καλά στην πορεία της ζωής σας τούτη τη φράση του Μάρκου Αυρήλιου ”ο καθένας αξίζει όσο αξίζουν αυτά για τα οποία φροντίζει”.

Η ομορφιά θα θριαμβεύσει. Μας προσμένουν οι μεγάλοι, οι απέραντοι δρόμοι.
Θα τα πούμε στη σκηνή.

Οι ταπεινοί σας σύντροφοι
ΤΑΣΟΣ ΜΑΧΑΣ, ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΡΔΗΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΡΟΔΟΣΤΟΓΛΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Χάνονται συγκροτήματα σε μια σκηνή και ένα είδος μουσικής που μέχρι τώρα εξέφραζε με μεστούς στίχους τις ανησυχίες και τους έρωτες των νέων.Μακρία από μεγαλοπληρωμές και μεγαλοσυμφέροντα,σε απόσταση από την φτηνοσκυλάδικη μουσική και την παρακμή στην οποία βυθίζονται οι μουσικές τέχνες σ'αυτόν τον τόπο.
Αυτό που πρέπει περισσότερο να μας απασχολεί δεν είναι πως τα συγκροτήματα γίνονται λιγότερα αλλά πως δεν προβάλονται ή εμφανίζονται καινούριες μπάντες.Δυστυχώς για μένα δεν μπορώ να γνωρίζω τους κύριους λόγους διάλυσης των συγκροτημάτων αλλά πιστεύω πως το σύστημα αντιπαλεύεται κάθε τι που προσφέρει ποιότητα αλλά και οι ίδιες οι δισκογραφικές πλέον βασίζονται σε καλλιτέχνες μιας χρήσης.
Εύλογα θα μπορούσε κάποιος να απαντήσει πως υπάρχουν νέα συγκροτήματα.Συγκροτήματα όμως που κάνουν μόνα τους παραγωγή δίσκων και καταβάλουν τεράστιο κόπο για να βγάλουν στην αγορά ένα CD.Tην ίδια στιγμή γίνεται τεράστια προβολή σε κάθε λογής παρακμιακό τραγουδιστή ο οποίος μάλιστα κερδίζει και μεγάλα ποσά.
Πρέπει λοιπόν και εμείς να βοηθήσουμε τα νέα παιδιά είτε με την αγορά δίσκων είτε με την συμμέτοχη σε συναυλίες.Δεν έχει καμία σημασία αν τα συγκροτήματα αυτά παράγουν στίχους στην ελληνική άλλου είδους γλώσσα.