Πραγματικότητα

Βρισκόμενος χτες σε μια φιλική παρέα έγινα μέρος μιας συζήτησης του είδους αυτού που δεν έχουν τέλος για το θεό,τη θρησκεία,τα πολιτεύματα,την ψυχολογία του ανθρώπου.Συζητήσεις τέτοιου είδους δεν έχουν τέλος μιλάς για να μιλάς και απλά στο τέλος κάθεσαι μόνο σου και σκέφτεσαι, επεξεργάζεσαι,αλλάζεις και συνθέτεις.

Ένας εκ των παρευρισκομένων ανέφερε την έκφραση <<αναρχοχαρούμενοι>> η οποία και μάλιστα προκάλεσε τεράστιο γέλιο! Αναφερόταν σ’αυτούς που αντιπαλεύονται το σύστημα και την εξουσία για να αντιπαλεύονται,σ’αυτούς που προτείνουν την καταστροφή χωρίς κανένα επιχείρημα,χωρίς την πρόταση λύσης. Τελοσπάντων, είναι πολλοί αυτοί και ίσως εν μέρη ανήκω και εγώ σ’αυτούς.

Συμπέρασμα όλων είναι πως χρειάζεται μόρφωση και παιδεία.Δεν μπορείς να πολεμάς τον καπιταλισμό χωρίς να ξέρεις τίποτα γι αυτόν,δεν μπορείς να υποστηρίζεις τον σοσιαλισμό χωρίς την κατάλληλη επεξεργασία.Βρισκόμαστε όλοι σε μια θέση ισχυρού μιλάμε για να μιλάμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Στην τελική ξύνουμε αυτούς που υποτίθεται πως αντιπαλευόμαστε.Η λύση δεν βρίσκεται μόνο στην φιλοσοφία του καθισιού και των λεγομένων,ούτε μόνο στην μάχη και την αντίδραση στους δρόμους, την άρνηση του κατεστημένου και της καθεστηκυίας τάξης.Υπάρχει μία πραγματική επανάσταση που πρέπει να γίνει μέσα μας,στον εσωτερικό μας κόσμο ώστε να υποστηρίξουμε σωστά τις γνώσεις μας και τις πεποιθήσεις μας,τις δυνάμεις οι οποίες μας ανήκουν και είναι τεράστιες.Είναι λίγοι αυτοί που το επιδιώκουν αυτό και προσπαθούν να το καταφέρουν αυτό.Και γι αυτούς που θα με κατακρίνουν ξαναλέω πως δεν θεωρώ ότι αυτή την αλλαγή την έχω καταφέρει.Ας προβληματιστεί ο καθένας μας κατά πόσο δεν έχει συμβιβαστεί με αυτό που δέχεται ως πραγματικότητα.Οι περισσότεροι έχουν δημιουργήσει την πραγματικότητα γύρω τους έτσι ώστε να έχουν κάτι να καταπολεμήσουν.Μετά από διάστημα χρόνων μάλιστα αυτή την πραγματικότητα την μετατρέπουν για να ταΐζει τις ανάγκες τους.Πέρα από κάθε πλαστική πραγματικότητα που μας πλασάρουν όλοι από τότε που γεννηθήκαμε,από την πραγματικότητα που δίνουν οι γονείς,τα ΜΜΕ,οι εξουσίες,τα σχολεία και οι φυλακές,ας επεξεργαστούμε την πραγματικότητα που δημιουργούμε γύρω μας,αντιπροσωπεύει τα αληθινά γεγονότα ή την απορρόφηση τους από εμάς ως ένα άλλοθι για τις πράξεις μας;Για να δικαιολογηθούμε στον εαυτό μας που βρίσκεται περιορισμένος;