Παρελάσε και ΕΣΥ!

Μεγάλο θέμα τις τελευταίες ημέρες και έντονο γεγονός φυσικά για την Θεσσαλονίκη αφου στις 28 Οκτώβρη γίνεται και η στρατιωτική παρέλαση...
Κατά την ταπεινή μου άποψη οι παρελάσεις είναι κάτι εντελώς αχρείαστο,έφηβοι και έφηβες μπαίνουν στην σειρά και με στρατιωτικό βήμα περνούν μπροστά από κόσμο και μάλιστα όταν φτάνουν στην εξέδρα των επισήμων γυρνούν και τιμιτικά το κεφάλι.
Σκόπος όλων αυτών να τιμήσουν τους ανθρώπους που έριξαν αίμα για την ελευθερία και την δικαιοσύνη ενάντια στον φασισμό.
Μεγάλη απορία μου γεννάται κατά πόσο είναι τιμοί προς όλους αυτούς αυτές οι παρελάσεις.
Όπως όλοι ξέρουμε πηγή ειδικά των στρατιωτικών παρελάσεων είναι φασιστικά καθεστώτα που έκαναν επίδειξη δύναμης στον λαό.Οι δε παρελάσεις νέων ίσως θυμίζουν τις παραλάσεις της Χιτλερικής Νεολαίας...
Κατά πόσο όμως αυτά τα παιδιά που κάνουν παρέλαση νιώθουν δικιά τους την ιστορία;Όταν δεν διδάσκονται για τον Α' και Β' Παγκόσμιο,τον εμφύλιο,τα Δεκεμβριανά,τις εμπλοκές των ξένων;Όταν έχουν τον Μεταξά,έναν δικτάτορα,σαν ήρωα που είπε το ΟΧΙ στους κατακτητές;Όταν δεν μαθαίνουν για τα εγκλήματα της Δεξιάς και της Αριστεράς κατά εκείνες τις περιόδους;
Γι αυτό λοιπόν ας αφήσουμε τις φανφάρες και τις σάλτσες και ας κοιτάξουμε επιτέλους να μάθουμε σωστή ιστορία,αληθινή,αμερόληπτη και όχι όλες τις μαλακίες με τις οποίες μας πιπιλίζουν το μυαλό από το Δηματικό.
Τα παιδιά τιμούν αυτούς τους αγωνιστές με τις γιορτές που κάνουν στα σχολεία,με αυτά που πρέπει να μάθουν,με την καλλιέργεια της σκέψης τους και όχι περπατώντας σε ένα δρόμο με το μαλλί γεμάτο gel ή lak και πιστολάκι.Ας ψάξουν επιτέλους διαφορετικούς τρόπους γιατί έτσι μόνο σκατά καταφέρνουν.Δεν σε κάνει περισσότερο πατριώτη όλο αυτό το σούργελο.Μέχρι τωρά έχει αναλάβει κανένας εθνικός φορέας να δημιουργήσει ενα σωστό ντοκιμαντέρ;ΟΧΙ
Όσο για τις στρατιωτικές παρελάσεις δεν έχω τίποτα να πω παρά μόνο ότι τα έξοδα για τα καύσιμα των μαχητικών θα μπορούσαν να ταϊσουν αρκετό κόσμο...και ότι δεν είναι παρά μόνο μια ευκαιρία για να βγουν οι στρατιωτικοί και να μας δείξουν τα παράσημα τους.

Οικονομική Κρίση...

Μια φορά και έναν καιρό σ΄ ένα χωριό, ένας άντρας ο Χάρης ανακοίνωσε στους χωρικούς ότι θα αγόραζε μαϊμούδες προς 10 δολάρια τη μία. Ξέροντας οι χωρικοί ότι υπήρχαν πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος πήγαν και τις έπιασαν. Ο Χάρης αγόρασε χιλιάδες προς 10 δολάρια τη μία όπως είπε. Το εμπόρευμα όμως λιγόστευε και οι χωρικοί σταμάτησαν να κυνηγάνε μαϊμούδες.

Ο Χάρης ξαναανακοινώνει ότι θα αγόραζε μαϊμούδες για 20 δολάρια τη μία. Οι χωρικοί έτρεξαν και έπιασαν και άλλες μαϊμούδες. Σύντομα όμως οι μαϊμούδες λιγόστεψαν κι άλλο, οι χωρικοί επέστρεψαν στα κτήματά τους.

Ο Χάρης ανακοινώνει πάλι ότι επειδή δεν υπάρχουν πλέον πολλές μαϊμούδες θα αγόραζε τη μία προς 25 δολάρια. Οι χωρικοί πιάνουν και τις λίγες που έμειναν. Ο Χάρης τούς λέει καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν πλέον παρά ελάχιστες μαϊμούδες γι' αυτό και εγώ θα σας δώσω 50 δολάρια τη μία. Αλλά επειδή πρέπει να φύγω για την πόλη για δουλειές θα αναλάβει την αγοραπωλησία ο βοηθός μου.

Ο βοηθός φωνάζει τους χωρικούς και τους λέει. Κοιτάξτε τι έκανε ο Χάρης. Γέμισε ένα στάβλο γεμάτο με μαϊμούδες, θα σας τις πουλήσω εγώ για 35 δολάρια τη μία και όταν γυρίσει ο Χάρης τού τις πουλάτε εσείς για 50 δολάρια τη μία. Οι χωρικοί στριμώχτηκαν μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν όλες τις μαϊμούδες.

Δεν ξαναείδαν ούτε τον βοηθό ούτε τον Χάρη...

Μια πολύ καλή ιστορία από το kazani.gr

Καζαντζάκης...

-Εγώ θέλω να μου πεις από που ερχόμαστε και που πάμε.Του λόγου σου τόσα χρόνια μαράζωσες πάνω στις Σολομωνικές,θα 'χεις στύψει δυο τρεις χιλιάδες οκάδες χαρτί, τι ζουμί έβγαλες;
Τόση αγωνία έιχε η φωνή του Ζορμπά,που η πνοή μου κόπηκε,αχ,να μπορούσα να του έδινα μια απόκριση!
Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος δεν είναι η Γνώση,μήτε η Αρετή,μήτε η Καλοσύνη,μήτε η Νίκη,μα κάτι άλλο πιο αψηλό,πιο ηρωϊκό κι απελπισμένο:Το Δέος,ο ιερός τρόμος.Ττι 'ναι πέρα πέρα από τον ιερό τρόμο?Ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να προχωρέσει.
-Δεν απαντάς;έκαμε ο Ζορμπάς με αγωνία.
Δοκίμασα να δώσω στο σύντροφο μου να καταλάβει τι είναι ο ιερός τρόμος:
-Είμαστε σκουληκάκια μικρά μικρά,Ζορμπά,αποκρίθηκα,απάνω σ'ένα φυλλαράκι γιγάντιου δέντρου.Το φυλλαράκι αυτό είναι η Γη μας,τ'άλλα φύλλα είναι τ'αστέρια που βλέπεις να κουνιούνται μέσα στη νύχτα.Σουρνόμαστε απάνω στο φυλλαράκι μας,και το ψαχουλεύουμε με λαχτάρα,τ'οσμιζόμαστε,μυρίζει,βρωμάει,το γευόμαστε,τρώγεται,το χτυπούμε,αντιχάει και φωνάζει σαν πράμα ζωντανό.
>>Μερικοί άνθρωποι,οι πιο ατρόμητοι,φτάνουν ως τα άκρα του φύλλου,από την άκρα αυτή σκύβουμε,με τα μάτια ανοιχτά,τα αυτιά ανοιχτά,κάτω το χάος.Ανατριχιάζουμε.Μαντεύουμε κάτω μας το φοβερο γκρεμό,ασκούμε ανάρια ανάρια το θρο που κάνουν τ'άλλα φύλλα του γιγάντιου δέντρου,νιώθουμε το χυμό ν'ανεβαίνει από τις ρίζες του δέντρου και να φουσκώνει την καρδιά μας.Κι έτσι σκυμμένοι στην άβυσσο,νογούμε σύγκορμα,σύψυχα,να μας κυριέυσει τρόμος.Από την στιγμή εκείνη αρχίζει...
Σταμάτησα.Ήθελα να πω:"Από την στιγμή εκείνη αρχίζει η ποίηση",μα ο Ζορμπάς δε θα καταλάβαινε σώπασα.
-Τι αρχίζει;Ρώτησε ο Ζορμπάς με λαχτάρα.Γιατί σταμάτησες;
-...αρχίζει ο μεγάλος κίντυνος,Ζορμπά,είπα.Άλλοι ζαλίζουνται και παραμιλούν,άλλοι φοβούνται και μοχτούν να βρουν μιαν απάντηση,που τους στηλώνει την καρδιά και λένε:"Μου αρέσει"
Ο Ζορμπάς συλλογίστηκε κάμποση ώρα,βασανίζουνταν να καταλάβει.
-Εγώ,είπε τέλος,κοιτάζω κάθε στιγμή το θάνατο,τον κοιτάζω και δε φοβούμαι,όμως και ποτέ,ποτέ δε λέω:Μου αρέσει.Όχι,δε μου αρέσει καθόλου!Δεν είμαι λεύτερος;Δεν υπογράφω!

Δολοφόνοι ονείρων...

Στις 9/10/1967 Βολιβιανοί στρατιώτες με συνεργασία πρακτόρων της CIA εκτελούν τον Ernesto Rafael Guevara De La Serna.Μαζί του φεύγει και μία ολόκληρη κοσμοθεωρία,όνειρα και ελπίδες.Αυτό που θα ακολουθήσει μάλλον δεν το περίμενε κανείς.

Ο Che από έναν ακόμα αδιάφορο επαναστάτη μέσα στα χρόνια μετατρέπεται σε σύμβολο,μορφή αντίστασης στην εξουσία και ίδαλμα πολλών νέων.

Η ζωή του απλά κάτι έξω από τα συνηθισμένα,κάτι αντίθετο εντελώς από τα δεσμά της σύγχρονης του κοινωνίας.

Ήξεραν άραγε αυτοί που τον εκτέλεσαν,βεβήλωσαν το νεκρό του σώμα και αμαύρισαν την μνήμη του οτί θα οδηγήσουν σε κάτι τόσο μεγάλο?Σε μια νέα ιδεολογία.Ότι αυτοί σκότωναν ένα άτομο-σύμβολο,κάποιον ξεχωριστό,κάποιον πραγματικό αγωνιστή?

Ο Che για μένα δεν εκφράζει την επιβολή κομμουνιστικού καθεστώτος στην Κούβα,ούτε αυτά που προκαλεί ο φασιστικής μορφής κομμουνισμός του Κάστρο.Συμβολίζει τον άνθρωπο εκείνο που θέλει να ξεφύγει από τα συνηθισμένα,ακολουθεί δικούς του κανόνες στην ζωή,επιδιώκει τα όνειρα του και αντιστέκεται σε κάθε τι που μπαίνει εμπόδιο στον δρόμο του.Άνθρωπος ο οποίος χαράζει μόνος του τον δρόμο του και δεν υπολογίζει καμία πολιτική και όριο.

Μάλλον γι αυτό είναι πολλοί αυτοί που εκφράζονται από τα λόγια του,όσο είναι νέοι τουλάχιστον,πριν προλάβει να τους καταπιεί το σύστημα,να γίνουν φερέφωνα και μαριονέτες συμφερόντων.

Όλη του η ζωή κρίθηκε από ένα του ταξίδι.Όνειρο του η ένωση ολόκληρης της Ν.Αμερικής.

Όνειρο αντίστοιχο κάθε νέου που θέλει να αλλάξει κάτι σ'αυτόν τον κόσμο και προσπαθεί παρά τα εμπόδια.

Απόδειξη πως αρχή η κάθε επανάστασης είναι η εσωτερική επανάσταση,η έξολόθρευση των εσωτερικών δαιμόνων και η καταπάτηση εμποδίων που ο καθένας μας έχει μέσα του.

Αυτό είναι ο Che για μένα,σίγουρα όχι μπλουζάκια,κονκάρδες,αφίσες.Εγώ έτσι τον ερμηνεύω.

Αυτό με εκφράζει στην μορφή και την ιδεολογία του.Αυτή η μαγκιά,η αλλαγή των καταστάσεων.Αυτό που προσπαθώ και εγώ να αποκτήσω ή τουλάχιστον να αγγίξω.Αυτό που εκείνος κατάφερε αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει,δεν τον άφησαν να φτάσει στην Ιθάκη του... Κι αν μας πουν ότι είμαστε σχεδόν ρομαντικοί,ότι είμαστε αδιόρθωτοι ιδεαλιστές,ότι σκεφτόμαστε το αδύνατο,εμείς θα πρέπει χίλιες φορές να απαντήσουμε "Ναι,Είμαστε".

Πολιτικοί από τα γεννοφάσκια...

Δεν ήξερα πως να ξεκινήσω αυτό το άρθρο οπότε είπα να πω μία και μόνο πρόταση.
ΣΑΠΙΛΑ της Ελληνικής Παιδείας και του συστήματος της!
Από την ηλικία των 8-9 κάθε παιδί μπαίνει σε ένα τρυπάκι το οποίο ονομάζεται "Μαθητικές Εκλογές".Από την 4η Δημοτικού ψηφίζεις και εκλέγεσαι πρόεδρος-αντιπρόεδρος-ταμίας,έτσι σιγά σιγά εισάγεσαι στο πραγματικά αηδιαστικό σύστημα.Μπορεί κάποιος να μου πει τι επιδιώξεις και τι σκέψη ωριμότητας για άσκηση κάποιας μορφής εξουσίας ή συνειδητοποίησης ευθυνών?Σε μια ηλικία που το μόνο που το νοίαζει είναι το παιχνίδι.Η όλη πραγματικότητα είναι πως σου εισάγουν το μικρόβιο αυτό που σου λέει πως η στην ζωή σου πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε κάποια μορφή εξουσίας,το οποίο συγχρόνως σε διαχωρίζει είτε σε αυτούς που την ασκούν είτε σε αυτούς που την δέχονται.
Η όλη αυτή προετοιμασία γίνεται στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο μέχρι να φτάσεις στο Λύκειο.
Εκεί αρχίζουν οι χοντρές δουλειές,το γέμισμα του πορτοφολιού και τα προνόμια.Αν είσαι όμορφος,εχεις πάρει 2-3 συμμαθήτριες και πεις και μερικές μαλακίες σαν καλός πολιτικός,είσαι ο άρχοντας της κατάστασης!Εκλέγεσαι πρόεδρος στο 15μελές!
Μίζες από χωρούς,εκδρομές και πάσης φύσεως εκδηλώσεις.Μίζες?Τι παράξενη λέξη για τους Έλληνες.Και όταν μιλάω για μίζες εννοώ για 300 αρια ή και 1000αρια € που θα μπορούσαν να πηγαίνουν στο σχολείο και προς όφελος της μαθητικής κοινότητας.Ο κύριος λοιπόν πρόεδρος και τα τσιράκια του παίρνουν προμήθειες από τα μαγαζιά και τα ταξιδιωτικά γραφεία,λεφτά που στην πραγματικότητα προέρχονται από τους μαθητές.
Δεν πιστεύω η συγκεκριμένη περίπτωση να θυμίζει σε κανέναν κάποιο παράδειγμα από το σκηνικό της ελληνικής πολιτικής σκηνής...
Έτσι ξεκινάνε όλα και καταλήγεις να παίρνεις μίζες εκατομμυρίων απο τη SIEMENS.
Για μένα μια τεράστεια συνομωσία,μια προσπάθεια διαιώνησης του συστήματος και της κλεψιάς.
Το χειρότερο είναι πως δημιουργούνται έριδες μεταξύ των μαθητών.Μαλώνουν για το ποιος θα καταφέρει να πάρει τα λεφτά!Ποιός θα καταφέρει να κλέψει καλύτερα τους συμμαθητές του!Και γύρω γύρω τα κοράκια να τρώγονται,περιμένοντας να μπουν τζάμπα στον χορό και να πιουν κάνα τζάμπα ποτό.Δημιουργία κομμάτων...Αλλά όχι με σκοπό την καλυτέρευση της μαθητικής κοινωνίας!Με μοναδικό σκοπό τα λεφτά και την εξουσία,το πρόσωπο!Κάτι αντίστοιχο των σημερινών 300 που δεν πατούν στην Βουλή,αλλά τα αρπάζουν κανονικότατα! Γι αυτό ρε μαλάκες μην περιμένετε να έρθω σε χορό,δεν ακούω Κιάμο,ούτε θα σας κεράσω τον φραπέ σας στην παραλία.Θα πάω και θα τα πιω μόνος μου ρε!Με rock και φίλους,με ανθρώπους που κάνουν την επανάσταση πρώτα μέσα τους,που θέλουν να κάνουν επανάσταση και να αλλάξουν κάτι.
Λογικά θα με πουν μαλακισμένο κομπλεξικό που επειδή δεν εκλέχτηκε στο 15μελες κλαψουρίζει.Ευτυχώς για μένα δεν είμαι τέτοιος.Δεν έκανα καν τον κόπο να συμμετέχω ούτε καν στις εκλογές.Πήρα την τσαντούλα μου και έφυγα...
Κάποτε είχα άλλη γνώμη.Πίστευα πως μόνο οι μαθητές μπορούν και θέλουν να φέρουν αλλαγή στην Παιδεία.Αλλά τωρα πια όχι.Με έχουν απογοητεύσει όλοι τους.Αυτοί που είναι πάντα εδώ είναι οι καθηγητές,οι αληθινοί αγωνιστές,αυτοί που το ζουν περισσότερο από εμάς, αυτοί που βλέπουν το μαύρο μέλλον στα μάτια μας,που στην πραγματικότητα άλλα θέλουν.
Περιμέναν να μας κάνουν ανθρώπους με άποψη και γνώμη,με κρίση αλλά ατύχησαν...Τους πρόλαβαν άλλοι...Άλλοι που καταφαγώνουν τις ζωές αυτών που αντιστέκονται και καταφέρνουν να σκέφτονται ακόμα.Αρχίζω και καταλαβαίνω...Αρχίζω να ζω...Αλλά δεν μαφήνουν σε κάθε μου βήμα,με σπάνε σε χίλια κομμάτια οι σκέψεις μου και πληγώνομαι απογοητεύομαι αλλά συνεχίζω,σε κάθε τους αρχή θα με βρουν αντιμέτωπο...
Για μένα το σχολείο,είναι μια σανίδα,κάτι που μπορεί να φέρει την αλλαγή,με κάνει να σκέφτομαι,να δρω.Ακόμα και η γυμναστική με κάνει να σκέφτομαι,να επεξεργάζομαι,κάτι που δεν κάνει σε άλλους.Όσο περισσότερα μαθαίνω,έστω και αν απλά ακούω,επιδρούν σε μένα.
Γι αυτό και η αδιαφορία αυτή για την Παιδεία,όσο είσαι αμόρφωτος,αποτελείς και υποχείριο,σε χειραφετούν,σου βάζουν ιδέες.Γι αυτό αυτός ο πόλεμος!Το σχολείο αποτελεί καθρέπτη της κοινωνίας,ένα μικρόκοσμο.Δεν το αλλάζουν γιατί μετά θα αλλάξει και ο δικός τους κόσμος και δεν τους συμφέρει...Το ξέρω πως οι μαθητικές εκλογές ξεκινούν από το Πολυτεχνείο,είναι αποτέλεσμα αγώνων και αίματος,δεν μπορεί όμως η όλη έννοια να καταπατείται και να γίνεται παρανάλωμμα του πυρός από ανθρώπους που είτε έχουν άγνοια και έλλειψη κρίσης ή από άτομα που όταν κοινωνικοί αγώνες και κινήματα λάμβαναν χώρα,αυτοί ήταν στον μπαμπάκα τους τον δικηγόρο...

Εκκλησία και Πολιτικοί καίνε τα δάση ρημάζουνε τη γη!

To τελευταίο διάστημα επιβεβαιώνεταιστα μάτια μου όλο αυτή η αηδία που έχω ξαναναφέρει ως Χριστιανική Εκκλησιαστική Φεουδαρχία και δυστυχώς πίστευω πως τίποτα δεν μπορεί να με κάνει να αλλάξω γνώμη.
Παρατηρώ αυτή την σχέση κατάχρησης εξουσίας και ασυδοσίας της Εκκλησίας και της κυβέρνησης και δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα.Παραχώρηση τεραστείων εκτάσεων,φοροαπαλλαγές,λαδώματα και προνόμια.Κανένας σεβασμός,καμία αυτοκριτική,καμία αίσθηση ευθύνης απέναντι στον λαό, ο οποίος αντί να αντιδράσει κάθεται μπροστά στην τηλεόραση και βλέποντας όλα αυτά τρώει πατατάκια!Τίποτα εντελώς?ΙQ μπιφτεκιού?Η αναισθησία στο άκρο της!
Κορυφαία είδηση σχετική με την Μονή Βατοπεδίου!Η Μονή ήθελε υπό των έλεγχο και την κυριότητα της την Αμμουλιανή!Άνθρωποι που δεν έχουν ιδρώσει ποτέ στην ζωή τους,που δεν έχουν πίεσει τον εαυτό τους ποτέ,παπάδες και πολιτικοί,μοιράζουν και χωρίζουν πράγματα που δεν τους ανήκουν.Αυτό το κομμάτι πρέπει να το αφιερώσω στον καθηγητή εκεί στη γωνία που με κοιτά παράξενα στην προσευχή το πρωΐ που δεν κάνω σταυρό.
Έχω βαρεθεί να ακούω τις αηδίες που λένε πως δεν είναι όλοι οι παπάδες έτσι.Σκατά στη μάπα τους ρε.Το 99% τους είναι δημόσιοι υπάλληλοι που ξίνουν τα αρχίδια τους ολημερις και ολονυχτίς εις βάρος του κοσμάκι.
Και σε σύνθεση όλων αυτών,εμφανίζεται και ο Κωστάκης στους τηλεοπτικούς μας δέκτες την ώρα που βλέπουμε Τατιάνα και λέει πως κανείς δεν μπορεί να ρίξει την κυβέρνηση και όποιος θέλει ας το δοκιμάσει...
Όλα από εμάς ξεκινάνε και ας το πάρουμε χαμπάρι,μας γυρνάνε στον Μεσσαίωνα και εμείς τους αφήνουμε σαν τους μαλάκες.Πρέπει να φτάσει το σκατό στον κώλο μας για να πάρουμε μπρος?Πρέπει να μας φτάσουν στα άκρα μας?Πρέπει για πολύ καιρό ακόμα να κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι όταν η πολυεθνική,με τις ευλογίες της κυβέρνησης,βγάζει δις?Ή πρέπει να αφήσουμε για πολύ ακόμα την Εκκλησία να ρουφά το μεδούλι μας?
Για μένα,έρχεται προσωπικά,μία δεύτερη Γαλλική επανάσταση.Δεν γίνεται...Κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε και θα πάρουμε όλα τα κεφάλια μαζεμένα,αν αυτο θα φέρει πραγματική ελευθερία.Όσο συνεχίζω να βλέπω όλα αυτά θα συνεχίσω να πιστεύω ένα πράγμα.Οι θρησκείες έχουν φτιαχτεί για να έχουμε σκυμμένο το κεφάλι,για να είμαστε υποχείρια,για να κατευθυνόμαστε από αυτούς στους οποίους δίνουμε εξουσία,για να πιστεύουμε πως υπάρχει και μία δεύτερη ελπίδα,με αποτέλεσμα να λιώνει η ψυχή μας από όλους αυτούς.Θρησκεία και Πολιτική,η μία συμπληρώνει την άλλη,δυνάστες του κόσμου,του πλανήτη ολόκληρου. Πολλοί ίσως αν διαβάσουν αυτό το κείμενο πουν "Τι λέει αυτός?Είναι μόνο 16,τι νομίζει πως πραγματικά ξερει?"Αυτή είναι η άποψη μου,και σε όποιον αρέσει,μπορώ να το συζητήσω οποιαδήποτε στιγμή.

Αυτό το μέλλον μου σκοτώνει το παρόν μου...

Έχω μείνει άναυδος από την πίεση που δέχονται τα παιδιά στην 2α και 3η λυκείου.Ζω καθημερινά ένα άγχος του περιβάλλοντος για τις πανελλαδικές,για το μέλλον μου και τα πτυχία μου.Το κορυφαίο σημείο της όλης υπόθεσης είναι ότι αγχώνονται όλοι γύρω μου εκτός από εμένα!Αν θα μπεις στην σχολή,και με τι μόρια και πού και πώς,λες και έδωσα και ξέρω τι θα κάνω.Ήρεμα ρε παιδιά,αν συνέχεια σκεφτόμαστε το αύριο,δεν θα ζήσουμε ποτέ το αύριο.Το καλύτερο από όλα είναι το βλέμμα των καθηγητών,όταν ρωτούν ποιος από το τμήμα είναι θετική και βλέπουν ένα άτομο το οποίο στην ερώτηση "Ποιά σχολή σκέφτεσαι?" απαντά "Ιατρική",σε κοιτούν,σκέφτονται και μετά χάνονται.Λες και όλοι όσοι μπήκαν στην σχολή είναι υπεράνθρωποι!Λες και είσαι βλάκας και δεν μπορείς να τα καταφέρεις.
Ακόμα συχνότερο είναι το φαινόμενο "Γίνε μπάτσος ή στρατιωτικός".
Όχι ρε!Δεν θέλω βόλεμα,ούτε μισθό,ούτε σύνταξη,ούτε τίποτα,με τον όρο και μόνο να γίνω υποχείριο του συστήματος.Θέλω να ζήσω την ζωή μου όπως γουστάρω εγώ.Ακούω παιδιά νέα να λένε"Σχολές Αστυνομίας,μια χαρά θα είμαι".Έχει μετατραπεί μία γενιά νέων ανθρώπων,σε γενιά μαλθακών 50άρηδων που κοιτούν το βόλεμα τους.Αν είναι δυνατόν!
Σίγουρα δεν κατηγορώ αυτούς που έχουν μεράκι και όρεξη για να κάνουν κάποιο τέτοιο επάγγελμα,άλλα όχι και να γίνεται στόχος τις ζωής σου το βόλεμα.
Και επανέρχομαι στο θέμα τις πίεσης από τους πάντες,που κάνει τα παιδιά να υποφέρουν,να καίγεται η ψυχή τους,με αποτέλεσμα αυτό να επιδρά και στις επιδόσεις τους.Αλλά τι να κάνουμε,θα το ανεχτούμε και αυτό μαζι με όλα τα υπόλοιπα,μέχρι να φτάσουμε στα όρια μας.
Ακούμε τόσα πολλά,από την κυρα-Κατίνα που ο γιος της ο Κωστάκης είναι στην μπατσοσχολή,μέχρι τις μανάδες μας που μας λένε να ακολουθήσουμε τα όνειρα μας και τους πατεράδες που επιμένουν στο βόλεμα εώς και τους καθηγητές που θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι οι οποίοι θα πάνε ενάντια στην κατάσταση αλλά στην πραγματικότητα γίνονται και αυτοί μέρος του όλου συστήματος.
Ας ακολουθήσουμε τα όνειρα μας,γιατί μόνο έτσι θα φτάσουμε σε ένα καλύτερο αύριο,ειδάλλως ας βάλουμε κάτω τα κεφάλια,τις ζωές μας,τα πιστεύω μας και να τους αφήσουμε να μας κάνουν τα ίδια σκατά με τους εαυτόυς τους...

Παγκόσμια Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο...

Παγκόσμια ημέρα χωρίς αυτοκίνητο σήμερα...Και φυσικά όλοι στην πόλη είπαν να την τιμήσουν και να κατεβούν στο κέντρο με το αυτοκίνητο τους!!!Αυτό που συνάντησα ήταν μία κίνηση μεγαλύτερη από τις καθημερινές!Ειλικρινά τόση έλλειψη παιδείας?Γιατί ξαφνικά οι Θεσσαλονικείς να αποφάσισαν να πάνε ενάντια στο σύστημα είναι λίγο απίθανο οσο να'ναι...
Άντε ίσως είναι έλλειψη ενημέρωσης...
Με αφορμή αυτό το θέμα θέλω να αναφερθώ και στο θέμα των δρόμων της Θεσσαλονίκης...και ίσως γενικότερα της Ελλάδας.Δρόμοι-ρέμματα-καρμανιόλες-άτεχνοι!Απλά αυτό.Είμαστε ίσως η μόνη από τις χώρες που καυχιόνται για την ανάπτυξη τους και έχουμε τόσους νεκρούς και τραυματίες και αναπήρους απο αυτοκινητιστικά ατυχήματα.Εκεί έξω χάνονται γενειές νέων,παιδιά με όνειρα και δύναμη.Κατ εμέ κύριος λόγος η έλλειψη ΠΑΙΔΕΙΑΣ.Έλλειψη παιδείας του εργολάβου που κοιτά πως θα κλέψει το ελληνικό δημόσιο,του υπευθύνου για την εκτέλεση του έργου,αλλά και του όλου εκπαιδευτικού συστήματος που κοιτά να σου μάθει Χημεία,Λατινικά και φυσικα Θρησκευτικά(!)και δεν σου μαθαίνει να κυκλοφορείς στο δρόμο,να σέβεσαι τις ζωές των άλλων και φυσικά την ισότιτα που έχουμε όλοι στην ζωή.Αλλά ποιος τα ακούει? Same shit diffirent name!
Γι αυτό και εγώ θα σηκωθώ να φύγω τουλάχιστον να μην βλέπω αυτά τα κατακρεουργήματα της ελληνικής κοινωνίας και του συστήματος της και φυσικά αυτό δεν αφορά μόνο τους δρόμους.Μια κοινωνία που θα μπορούσε να φτάσει στην κορυφή με την δουλειά και τον μόχθο της αλλά έχει πιάσει πάτο και γι αυτο σίγουρα δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί...

20/9/08.....

Πόσα πράγματα μπορεί τελικά να κρύβει μια ψυχή και να μην τα φανερώνει ποτέ?Γιατί να κρύβεσαι σε ψέματα μέσα σε ένα καβούκι?Γιατί οι άλλοι θα πρέπει να περιμένουν πότε εσύ θα αποφασίσεις να σπάσεις το καβούκι σου?Γιατί δεν τους τα δίνεις απλόχερα?Αυτή δεν είναι σίγουρα μια συνταγή για την επιτυχία...Εγώ πάντος είμαι εδώ,για όσο μπορώ,και αν γίνεται για πάντα.

Σκέψη...

Τι κάνει λοιπόν την σκέψη μας να μεταλάσσεται τόσο γρήγορα και εύκολα?Γιατί ένας πονοκέφαλος και ένας πόνος στο στομάχι γίνεται κάτι όμορφο και ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένεις όλα αλλάζουν ξανά?Μια συνεχής αέναη αλλαγή χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο απλά κάποιοι στην προκαλούν.Βασικά δεν στην προκαλούν αυτοί,εσύ την προκαλείς στον εαυτό σου γιατί αντιδράς έντονα στα πάντα και αυτό στο τέλος έρχεται να σε κάνει ακόμα χειρότερα.Μέσα σε έναν υλιστικό κόσμο που μετρημένοι μέχρι τωρα σε καταλαβαίνουν.Και αυτοί που λέν πως σαγαπάνε βλεπεις εύκολα ξεχνάνε και φοβούνται να σταθούν μπροστά στον χρόνο...Αλλά όχι δεν θα αφήσεις την κατάσταση να σε πάρει από κάτω,να κάνεις ότι γουστάρεις,να δίνεις γιατί θες να δώσεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα απλα γιατί ρε γαμώτο έτσι είσαι!Και όσο και αν τα λόγια σε πληγώνουν,να συνεχίσεις,μέχρι να καταλάβεις ότι απλά δεν θέλεις άλλο πια...ότι δεν αντέχεις άλλο πια και τότε παραιτήσου!Τότε σήκω και φύγε!Μέχρι να βρεις μία νέα Ιθάκη γιατί αυτή μέχρι τώρα δεν ήταν η πραγματική...

Kαι τέλος...

Τελικά αποδείχτηκε εύκολο,αποφάσισα,έβαλα τα πράγματα σε μια λογική σειρά και προχωράω,το τι αφήνω πίσω καλύτερα να μην το συζητήσω...αλλά ίσως αυτός ο καινούριος κύκλος οδηγήσει τελικά σε κάτι καλύτερο από πριν ή και χειρότερο όπως λέει ο σοφός "Βλέποντας και κάνοντας..."

Πάλης συνέχεια...

Και η πάλη μου αυτή συνεχίζεται,μη γνωρίζοντας γιατί δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις,να στηριχθώ στα πόδια μου,να οδηγηθώ κάπου.Είναι σαν να ξέρω πως όλα δεν θα είναι όπως πριν στην ζωή μου,πως θα χάσω ένα κομμάτι μου το οποίο μου είναι αναγκαίο για να είμαι ο εαυτός μου.Νιώθω πως έχω φτάσει στα όρια μου και το κεφάλι μου πάει να σπάσει,είναι έτοιμο να διαλυθεί,να εκραγεί και συνεχίζω να γίνομαι χειρότερα ώρα με την ώρα λεπτό με λεπτό.Θα έρθει η στιγμή που θα ξεσπάσω και το χειρότερο είναι πως θα πληγωθούν όσοι είναι γύρω μου άδικα γιατί κανείς τους δεν φταίει για την γαμημένη την σκέψη μου,για τις δικές μου μαλακίες.

Πάλη...

Τον τελευταίο καιρό νιώθω ότι κανω μία παλη με το μυαλό μου,τα συναισθήματα μου.Δεν ξέρω τι τρέχει.Εφηβία...Εγώ πάντος φοβίζομαι δεν νιώθω καλά,τα πάντα μου φαίνονται δύσκολα.Έχω αναλαμπές σκέψεων,παράξενα ξεσπάσματα και δυστυχώς όλα αυτά στον εαυτό μου.Τα άτομα που μπορώ να μιλίσω πραγματικά είναι λίγα,μετρημένα στα δάχτυλα και έτσι συνεχίζω αυτόν τον φαύλο κύκλο σκέψεων μέχρι να δω αν μπορώ να φτάσω πάτο,μέχρι να πάρω απόφαση να παλέψω την κατάσταση,να κάνω κάτι μόνο και μόνο για τους άλλους που με περιβάλλουω,μόνο και μόνο για να μην τους γίνομαι ψυχικό βάρος...Με μένα όμως τι γίνεται?Δεν γίνεται να συνεχίσω έτσι...Βλέπω το αδιέξοδο μπροστά στα μάτια μου...Και φοβίζομαι ακόμα περισσότερο γι αυτά που πέρασαν,γι αυτά που κάνω και γι αυτά που θα έρθουν και θα πρέπει να κάνω...

73η ΔΕΘ 6/9/2008

Η πορεία ξεκίνησε στις έξι και κάτι στην Καμάρα και εγώ βρέθηκα χωμένος ανάμεσα στο μπλοκ της Αντιεξουσιαστικής κίνησης και των ΕΑΑΚ.Είναι εικόνες που καρέ καρέ πέρασαν από μπροστά μου τις επόμενες τρεις ώρες τόσο ζωντανές,όσο η μυρωδιά από τα δακρυγόνα.Πολλά είδα τούτες τις ώρες.

Είδα την ωρομίσθια με τα γυαλάκια να μεταμορφώνεται σε γνωστή-άγνωστη και να αδειάζει την οργή της σε μια βιτρίνα.

Είδα τον Ξεναγό μεγάλου ταξιδιωτικού γραφείου να πιάνεται αλυσίδα για να προστατέψει την πορεία.

Είδα τον θεολόγο που δουλεύει σε δημοσκοπήσεις να έρχεται φάτσα με φάτσα με τους μπάτσους.

Είδα τον 50άρη πανεπιστημιακό με τη γυναίκα του πιασμένους χέρι χέρι να δίνουν ο δικό τους αγώνα.

Είδα τον περιπτερά της Μαρτίου να περπατάει με μαύρη σημαία παραμάσχαλα και να βγάζει τα πνευμόνια του με τον τηλεβόα.

Είδα το ΚΚΕ και τη νεολαία του μετά τον καυγά με τους ΑΚαπίτες να κρύβεται πίσω από τισ διμοιρίες των ΜΑΤ.

Είδα τον κόσμο στις καφετέριες να βλέπει την πορεία να περνάει από μπροστά τους αδιάφορα.

Είδα 16χρονα με μεταλλάδικες μπλούζες να περπατάνε νευρικά και χαρούμενα και ας μην καταλαβαίνουν πολλά.

Είδα και εσένα που έλειπες και ας σου πίνει το αίμα το αφεντικό σου.

Είδα και εμένα που μια φορά το χρόνο θυμάμαι όλα εκείνα που με πνίγουν γύρω μου τις υπόλοιπες 364 μέρες το χρόνο.

Δύσκολες μέρες έρχονται μου φαίνεται...

Το παραπάνω είναι ένα άρθρο που τυχαία διάβασα στην εφημερίδα "Διαδρομές".Δυστυχώς για μένα ήμουν σ'αυτούς που βρίσκονταν στις καφετέριες.Το μετάνιωσα...

CERN

Άρχισε στις 10.30 το πρωί της Τετάρτης, στον υπόγειο επιταχυντή του CERN, παρά τα μικρά τεχνικά προβλήματα, το "πείραμα του αιώνα" για την αναπαράσταση της γέννησης του Σύμπαντος.

Είκοσι ευρωπαϊκές χώρες -μεταξύ αυτών και η Ελλάδα ως ιδρυτικό μέλος του CERN από το 1954- συνέβαλαν για την οργάνωση του πειράματος με τις επιστημονικές τους ομάδες. Όπως κάθε μεγάλο έργο, από την αρχική σύλληψή του στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 και την επίσημη έγκρισή του το 1996, μέχρι τη σημερινή έναρξή του, πέρασε από "σαράντα κύματα", από κατασκευαστικές δυσκολίες μέχρι μεγάλες υπερβάσεις του αρχικού προϋπολογισμού του (έως τέσσερις φορές) και το CERN χρειάστηκε να δανειστεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από τράπεζες για να ολοκληρώσει το έργο.

Περίπου 9.000 φυσικοί σε όλο τον κόσμο, σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, περιμένουν με αγωνία να αναλύσουν τα πρώτα στοιχεία που θα προκύπτουν σιγά-σιγά τους επόμενους μήνες, όσο θα αυξάνεται σταδιακά η ενεργειακή ισχύς των πειραμάτων, μέχρι που η ακτίνα πρωτονίων θα αγγίξει την ταχύτητα του φωτός και θα κάνει το γύρο των 27 χλμ του τούνελ περίπου 11.000 φορές μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, αναπτύσσοντας στιγμιαία θερμοκρασίες μέχρι και 100.000 φορές μεγαλύτερες από του Ήλιου μας και αναπαράγοντας πιθανότατα τις συνθήκες λίγο μετά το αρχικό "Μπινγκ Μπανγκ", το οποίο (ίσως) γέννησε το σύμπαν.

Τέσσερις τεράστιοι "ανιχνευτές", που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία του τούνελ, θα ανιχνεύουν οτιδήποτε ενδιαφέρον μπορεί να προκύψει από τις συγκρούσεις αυτές. Έχουν τα ονόματα "'Ατλας" (θα αναζητήσει ίχνη νέων σωματιδίων, την καταγωγή της μάζας και τις άλλες διαστάσεις), "Αλίκη" (θα μελετήσει την "υγρή" μορφή της ύλης, που καλείται πλάσμα κουάρκ-γλουονίων και η οποία υπήρχε λίγο μετά το Μπινγκ Μπανγκ), CMS (θα "κυνηγήσει" το μποζόνιο του Χιγκς, το λεγόμενο και "σωματίδιο του Θεού") και LHCb (θα προσπαθήσει να λύσει το μυστήριο της εξαφανισμένης αντι-ύλης).

Πηγές:κείμενο:physics4u.gr εικόνες:kazani.gr

Πρώτη μέρα στο Σχολείο!

11/9 Καθιερωμένη πλέον μέρα έναρξης της σχολικής χρονιάς.Παντού σε όλα τα σχολεία της χώρας οι αυλές είναι γεμάτες από παιδια και εφήβους.
Αυτο που παρατηρώ εγώ όμως κάθε χρονιά είναι το ίδιο αηδιαστικό για μένα θέαμα.Το πρωϊ φτάνω στο σχολείο και συναντιέμαι με παλιούς και νέους συμμαθητές.Ολοι μαζεμενοι στην αυλή πάνω στις σκάλες συγκεντρωμένοι καθηγητές,διευθυντές,παππάδες και φυσικά(!) οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης.Και σκέφτομαι εγώ σαν ένας απλός έφηβος.
Για ποιό λόγο βρίσκονται αυτοί εδώ?Για να ξεκινήσει η χρονιά μου πρέπει να βρίσκονται όλοι αυτοί?Γιατί πρέπει να έρθει ένας τραγόπαπας να διαβάσει ένα κείμενο και να μου πετάξει νερό?Γιατί αυτή η διασύνδεση της μόρφωσης με την θρησκεία?Ποίος σας είπε ρε οτι είμαι χριστιανός?Και ακόμα καλύτερα γιατί μου επιβάλλεται να δεχτώ αυτήν την τελετή?
Και φτάνουμε στο δεύτερο και καλύτερο θέμα.Αφου ο χαραμοφάης του τοπικού υποκαταστήματος της Χριστιανικής Εκκλησιαστικής Φεουδαρχείας τελειώσει τα βουντού του,έρχεται η ώρα του εκάστοτε δημάρχου,αντιδημάρχου ή του οποιουδήποτε άξεστου που του έχει δοθεί κάποια εξουσία να αρχίσει ένα λόγο και να λέει στους μαθητές να διαβάζουν,να ακολουθήσουν τα όνειρα τους,πως είναι το μέλλον της χώρας,η λύση τις κρίσης που υπάρχει και το κορυφαίο πως αυτός και όλοι οι υπόλοιποι είναι στο πλευρό τους!
Πού είναι όλοι αυτοί όταν λείπουν τα βιβλία?Πήρα τσάντα μαζί μου.Ήταν άδεια και φυσικά άδεια γύρισε.Που βρίσκονται όλοι αυτοί όταν 28 μαθητές είναι στριμωγμένοι σε μία αίθουσα 10Χ5 και ένας καθηγητής παλεύει να τους μάθει 5 πράγματα?Που είναι όλοι αυτοί όταν έχει παγωνιά και τα καλοριφέρ είναι χαλασμένα κ τα παράθυρα μπάζουν?Που είναι όλοι αυτοί όταν τα παιδιά στην γυμναστική παίζουν basket σε μπασκέτες χωρίς στεφάνια?Όταν δεν υπάρχουν εργαστήρια?Μπορεί κάποιος να μου απαντήσει σοβαρά?ΑΙΣΧΟΣ!
Το μόνο που τους νοίαζει είναι να προσφέρουν "Παιδεία".Ποιά παιδεία δίνεις σε ένα παιδί όταν του λες τόσα πολλά και δεν του δίνεις τίποτα?
Στην πραγματικότητα θέλουν να δημιουργήσουν γενιές υπόδουλων ανθρώπων που θα τρέφονται με ψεύτικες ιδέες και όνειρα,που θα έχουν πάντα σκυμμένο το κεφάλι.Είναι ένα ολόκληρο σύστημα κατασκευασμένο γι αυτό τον λόγο.Τουλάχιστον εγώ αυτό βλέπω...Μου γεννούν προβλήματα και εγώ πρέπει να βρω την λύση τους.