Πάλης συνέχεια...

Και η πάλη μου αυτή συνεχίζεται,μη γνωρίζοντας γιατί δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις,να στηριχθώ στα πόδια μου,να οδηγηθώ κάπου.Είναι σαν να ξέρω πως όλα δεν θα είναι όπως πριν στην ζωή μου,πως θα χάσω ένα κομμάτι μου το οποίο μου είναι αναγκαίο για να είμαι ο εαυτός μου.Νιώθω πως έχω φτάσει στα όρια μου και το κεφάλι μου πάει να σπάσει,είναι έτοιμο να διαλυθεί,να εκραγεί και συνεχίζω να γίνομαι χειρότερα ώρα με την ώρα λεπτό με λεπτό.Θα έρθει η στιγμή που θα ξεσπάσω και το χειρότερο είναι πως θα πληγωθούν όσοι είναι γύρω μου άδικα γιατί κανείς τους δεν φταίει για την γαμημένη την σκέψη μου,για τις δικές μου μαλακίες.