Δολοφόνοι ονείρων...

Στις 9/10/1967 Βολιβιανοί στρατιώτες με συνεργασία πρακτόρων της CIA εκτελούν τον Ernesto Rafael Guevara De La Serna.Μαζί του φεύγει και μία ολόκληρη κοσμοθεωρία,όνειρα και ελπίδες.Αυτό που θα ακολουθήσει μάλλον δεν το περίμενε κανείς.

Ο Che από έναν ακόμα αδιάφορο επαναστάτη μέσα στα χρόνια μετατρέπεται σε σύμβολο,μορφή αντίστασης στην εξουσία και ίδαλμα πολλών νέων.

Η ζωή του απλά κάτι έξω από τα συνηθισμένα,κάτι αντίθετο εντελώς από τα δεσμά της σύγχρονης του κοινωνίας.

Ήξεραν άραγε αυτοί που τον εκτέλεσαν,βεβήλωσαν το νεκρό του σώμα και αμαύρισαν την μνήμη του οτί θα οδηγήσουν σε κάτι τόσο μεγάλο?Σε μια νέα ιδεολογία.Ότι αυτοί σκότωναν ένα άτομο-σύμβολο,κάποιον ξεχωριστό,κάποιον πραγματικό αγωνιστή?

Ο Che για μένα δεν εκφράζει την επιβολή κομμουνιστικού καθεστώτος στην Κούβα,ούτε αυτά που προκαλεί ο φασιστικής μορφής κομμουνισμός του Κάστρο.Συμβολίζει τον άνθρωπο εκείνο που θέλει να ξεφύγει από τα συνηθισμένα,ακολουθεί δικούς του κανόνες στην ζωή,επιδιώκει τα όνειρα του και αντιστέκεται σε κάθε τι που μπαίνει εμπόδιο στον δρόμο του.Άνθρωπος ο οποίος χαράζει μόνος του τον δρόμο του και δεν υπολογίζει καμία πολιτική και όριο.

Μάλλον γι αυτό είναι πολλοί αυτοί που εκφράζονται από τα λόγια του,όσο είναι νέοι τουλάχιστον,πριν προλάβει να τους καταπιεί το σύστημα,να γίνουν φερέφωνα και μαριονέτες συμφερόντων.

Όλη του η ζωή κρίθηκε από ένα του ταξίδι.Όνειρο του η ένωση ολόκληρης της Ν.Αμερικής.

Όνειρο αντίστοιχο κάθε νέου που θέλει να αλλάξει κάτι σ'αυτόν τον κόσμο και προσπαθεί παρά τα εμπόδια.

Απόδειξη πως αρχή η κάθε επανάστασης είναι η εσωτερική επανάσταση,η έξολόθρευση των εσωτερικών δαιμόνων και η καταπάτηση εμποδίων που ο καθένας μας έχει μέσα του.

Αυτό είναι ο Che για μένα,σίγουρα όχι μπλουζάκια,κονκάρδες,αφίσες.Εγώ έτσι τον ερμηνεύω.

Αυτό με εκφράζει στην μορφή και την ιδεολογία του.Αυτή η μαγκιά,η αλλαγή των καταστάσεων.Αυτό που προσπαθώ και εγώ να αποκτήσω ή τουλάχιστον να αγγίξω.Αυτό που εκείνος κατάφερε αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει,δεν τον άφησαν να φτάσει στην Ιθάκη του... Κι αν μας πουν ότι είμαστε σχεδόν ρομαντικοί,ότι είμαστε αδιόρθωτοι ιδεαλιστές,ότι σκεφτόμαστε το αδύνατο,εμείς θα πρέπει χίλιες φορές να απαντήσουμε "Ναι,Είμαστε".