Παρελάσε και ΕΣΥ!

Μεγάλο θέμα τις τελευταίες ημέρες και έντονο γεγονός φυσικά για την Θεσσαλονίκη αφου στις 28 Οκτώβρη γίνεται και η στρατιωτική παρέλαση...
Κατά την ταπεινή μου άποψη οι παρελάσεις είναι κάτι εντελώς αχρείαστο,έφηβοι και έφηβες μπαίνουν στην σειρά και με στρατιωτικό βήμα περνούν μπροστά από κόσμο και μάλιστα όταν φτάνουν στην εξέδρα των επισήμων γυρνούν και τιμιτικά το κεφάλι.
Σκόπος όλων αυτών να τιμήσουν τους ανθρώπους που έριξαν αίμα για την ελευθερία και την δικαιοσύνη ενάντια στον φασισμό.
Μεγάλη απορία μου γεννάται κατά πόσο είναι τιμοί προς όλους αυτούς αυτές οι παρελάσεις.
Όπως όλοι ξέρουμε πηγή ειδικά των στρατιωτικών παρελάσεων είναι φασιστικά καθεστώτα που έκαναν επίδειξη δύναμης στον λαό.Οι δε παρελάσεις νέων ίσως θυμίζουν τις παραλάσεις της Χιτλερικής Νεολαίας...
Κατά πόσο όμως αυτά τα παιδιά που κάνουν παρέλαση νιώθουν δικιά τους την ιστορία;Όταν δεν διδάσκονται για τον Α' και Β' Παγκόσμιο,τον εμφύλιο,τα Δεκεμβριανά,τις εμπλοκές των ξένων;Όταν έχουν τον Μεταξά,έναν δικτάτορα,σαν ήρωα που είπε το ΟΧΙ στους κατακτητές;Όταν δεν μαθαίνουν για τα εγκλήματα της Δεξιάς και της Αριστεράς κατά εκείνες τις περιόδους;
Γι αυτό λοιπόν ας αφήσουμε τις φανφάρες και τις σάλτσες και ας κοιτάξουμε επιτέλους να μάθουμε σωστή ιστορία,αληθινή,αμερόληπτη και όχι όλες τις μαλακίες με τις οποίες μας πιπιλίζουν το μυαλό από το Δηματικό.
Τα παιδιά τιμούν αυτούς τους αγωνιστές με τις γιορτές που κάνουν στα σχολεία,με αυτά που πρέπει να μάθουν,με την καλλιέργεια της σκέψης τους και όχι περπατώντας σε ένα δρόμο με το μαλλί γεμάτο gel ή lak και πιστολάκι.Ας ψάξουν επιτέλους διαφορετικούς τρόπους γιατί έτσι μόνο σκατά καταφέρνουν.Δεν σε κάνει περισσότερο πατριώτη όλο αυτό το σούργελο.Μέχρι τωρά έχει αναλάβει κανένας εθνικός φορέας να δημιουργήσει ενα σωστό ντοκιμαντέρ;ΟΧΙ
Όσο για τις στρατιωτικές παρελάσεις δεν έχω τίποτα να πω παρά μόνο ότι τα έξοδα για τα καύσιμα των μαχητικών θα μπορούσαν να ταϊσουν αρκετό κόσμο...και ότι δεν είναι παρά μόνο μια ευκαιρία για να βγουν οι στρατιωτικοί και να μας δείξουν τα παράσημα τους.

Οικονομική Κρίση...

Μια φορά και έναν καιρό σ΄ ένα χωριό, ένας άντρας ο Χάρης ανακοίνωσε στους χωρικούς ότι θα αγόραζε μαϊμούδες προς 10 δολάρια τη μία. Ξέροντας οι χωρικοί ότι υπήρχαν πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος πήγαν και τις έπιασαν. Ο Χάρης αγόρασε χιλιάδες προς 10 δολάρια τη μία όπως είπε. Το εμπόρευμα όμως λιγόστευε και οι χωρικοί σταμάτησαν να κυνηγάνε μαϊμούδες.

Ο Χάρης ξαναανακοινώνει ότι θα αγόραζε μαϊμούδες για 20 δολάρια τη μία. Οι χωρικοί έτρεξαν και έπιασαν και άλλες μαϊμούδες. Σύντομα όμως οι μαϊμούδες λιγόστεψαν κι άλλο, οι χωρικοί επέστρεψαν στα κτήματά τους.

Ο Χάρης ανακοινώνει πάλι ότι επειδή δεν υπάρχουν πλέον πολλές μαϊμούδες θα αγόραζε τη μία προς 25 δολάρια. Οι χωρικοί πιάνουν και τις λίγες που έμειναν. Ο Χάρης τούς λέει καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν πλέον παρά ελάχιστες μαϊμούδες γι' αυτό και εγώ θα σας δώσω 50 δολάρια τη μία. Αλλά επειδή πρέπει να φύγω για την πόλη για δουλειές θα αναλάβει την αγοραπωλησία ο βοηθός μου.

Ο βοηθός φωνάζει τους χωρικούς και τους λέει. Κοιτάξτε τι έκανε ο Χάρης. Γέμισε ένα στάβλο γεμάτο με μαϊμούδες, θα σας τις πουλήσω εγώ για 35 δολάρια τη μία και όταν γυρίσει ο Χάρης τού τις πουλάτε εσείς για 50 δολάρια τη μία. Οι χωρικοί στριμώχτηκαν μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν όλες τις μαϊμούδες.

Δεν ξαναείδαν ούτε τον βοηθό ούτε τον Χάρη...

Μια πολύ καλή ιστορία από το kazani.gr

Καζαντζάκης...

-Εγώ θέλω να μου πεις από που ερχόμαστε και που πάμε.Του λόγου σου τόσα χρόνια μαράζωσες πάνω στις Σολομωνικές,θα 'χεις στύψει δυο τρεις χιλιάδες οκάδες χαρτί, τι ζουμί έβγαλες;
Τόση αγωνία έιχε η φωνή του Ζορμπά,που η πνοή μου κόπηκε,αχ,να μπορούσα να του έδινα μια απόκριση!
Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος δεν είναι η Γνώση,μήτε η Αρετή,μήτε η Καλοσύνη,μήτε η Νίκη,μα κάτι άλλο πιο αψηλό,πιο ηρωϊκό κι απελπισμένο:Το Δέος,ο ιερός τρόμος.Ττι 'ναι πέρα πέρα από τον ιερό τρόμο?Ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να προχωρέσει.
-Δεν απαντάς;έκαμε ο Ζορμπάς με αγωνία.
Δοκίμασα να δώσω στο σύντροφο μου να καταλάβει τι είναι ο ιερός τρόμος:
-Είμαστε σκουληκάκια μικρά μικρά,Ζορμπά,αποκρίθηκα,απάνω σ'ένα φυλλαράκι γιγάντιου δέντρου.Το φυλλαράκι αυτό είναι η Γη μας,τ'άλλα φύλλα είναι τ'αστέρια που βλέπεις να κουνιούνται μέσα στη νύχτα.Σουρνόμαστε απάνω στο φυλλαράκι μας,και το ψαχουλεύουμε με λαχτάρα,τ'οσμιζόμαστε,μυρίζει,βρωμάει,το γευόμαστε,τρώγεται,το χτυπούμε,αντιχάει και φωνάζει σαν πράμα ζωντανό.
>>Μερικοί άνθρωποι,οι πιο ατρόμητοι,φτάνουν ως τα άκρα του φύλλου,από την άκρα αυτή σκύβουμε,με τα μάτια ανοιχτά,τα αυτιά ανοιχτά,κάτω το χάος.Ανατριχιάζουμε.Μαντεύουμε κάτω μας το φοβερο γκρεμό,ασκούμε ανάρια ανάρια το θρο που κάνουν τ'άλλα φύλλα του γιγάντιου δέντρου,νιώθουμε το χυμό ν'ανεβαίνει από τις ρίζες του δέντρου και να φουσκώνει την καρδιά μας.Κι έτσι σκυμμένοι στην άβυσσο,νογούμε σύγκορμα,σύψυχα,να μας κυριέυσει τρόμος.Από την στιγμή εκείνη αρχίζει...
Σταμάτησα.Ήθελα να πω:"Από την στιγμή εκείνη αρχίζει η ποίηση",μα ο Ζορμπάς δε θα καταλάβαινε σώπασα.
-Τι αρχίζει;Ρώτησε ο Ζορμπάς με λαχτάρα.Γιατί σταμάτησες;
-...αρχίζει ο μεγάλος κίντυνος,Ζορμπά,είπα.Άλλοι ζαλίζουνται και παραμιλούν,άλλοι φοβούνται και μοχτούν να βρουν μιαν απάντηση,που τους στηλώνει την καρδιά και λένε:"Μου αρέσει"
Ο Ζορμπάς συλλογίστηκε κάμποση ώρα,βασανίζουνταν να καταλάβει.
-Εγώ,είπε τέλος,κοιτάζω κάθε στιγμή το θάνατο,τον κοιτάζω και δε φοβούμαι,όμως και ποτέ,ποτέ δε λέω:Μου αρέσει.Όχι,δε μου αρέσει καθόλου!Δεν είμαι λεύτερος;Δεν υπογράφω!

Δολοφόνοι ονείρων...

Στις 9/10/1967 Βολιβιανοί στρατιώτες με συνεργασία πρακτόρων της CIA εκτελούν τον Ernesto Rafael Guevara De La Serna.Μαζί του φεύγει και μία ολόκληρη κοσμοθεωρία,όνειρα και ελπίδες.Αυτό που θα ακολουθήσει μάλλον δεν το περίμενε κανείς.

Ο Che από έναν ακόμα αδιάφορο επαναστάτη μέσα στα χρόνια μετατρέπεται σε σύμβολο,μορφή αντίστασης στην εξουσία και ίδαλμα πολλών νέων.

Η ζωή του απλά κάτι έξω από τα συνηθισμένα,κάτι αντίθετο εντελώς από τα δεσμά της σύγχρονης του κοινωνίας.

Ήξεραν άραγε αυτοί που τον εκτέλεσαν,βεβήλωσαν το νεκρό του σώμα και αμαύρισαν την μνήμη του οτί θα οδηγήσουν σε κάτι τόσο μεγάλο?Σε μια νέα ιδεολογία.Ότι αυτοί σκότωναν ένα άτομο-σύμβολο,κάποιον ξεχωριστό,κάποιον πραγματικό αγωνιστή?

Ο Che για μένα δεν εκφράζει την επιβολή κομμουνιστικού καθεστώτος στην Κούβα,ούτε αυτά που προκαλεί ο φασιστικής μορφής κομμουνισμός του Κάστρο.Συμβολίζει τον άνθρωπο εκείνο που θέλει να ξεφύγει από τα συνηθισμένα,ακολουθεί δικούς του κανόνες στην ζωή,επιδιώκει τα όνειρα του και αντιστέκεται σε κάθε τι που μπαίνει εμπόδιο στον δρόμο του.Άνθρωπος ο οποίος χαράζει μόνος του τον δρόμο του και δεν υπολογίζει καμία πολιτική και όριο.

Μάλλον γι αυτό είναι πολλοί αυτοί που εκφράζονται από τα λόγια του,όσο είναι νέοι τουλάχιστον,πριν προλάβει να τους καταπιεί το σύστημα,να γίνουν φερέφωνα και μαριονέτες συμφερόντων.

Όλη του η ζωή κρίθηκε από ένα του ταξίδι.Όνειρο του η ένωση ολόκληρης της Ν.Αμερικής.

Όνειρο αντίστοιχο κάθε νέου που θέλει να αλλάξει κάτι σ'αυτόν τον κόσμο και προσπαθεί παρά τα εμπόδια.

Απόδειξη πως αρχή η κάθε επανάστασης είναι η εσωτερική επανάσταση,η έξολόθρευση των εσωτερικών δαιμόνων και η καταπάτηση εμποδίων που ο καθένας μας έχει μέσα του.

Αυτό είναι ο Che για μένα,σίγουρα όχι μπλουζάκια,κονκάρδες,αφίσες.Εγώ έτσι τον ερμηνεύω.

Αυτό με εκφράζει στην μορφή και την ιδεολογία του.Αυτή η μαγκιά,η αλλαγή των καταστάσεων.Αυτό που προσπαθώ και εγώ να αποκτήσω ή τουλάχιστον να αγγίξω.Αυτό που εκείνος κατάφερε αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει,δεν τον άφησαν να φτάσει στην Ιθάκη του... Κι αν μας πουν ότι είμαστε σχεδόν ρομαντικοί,ότι είμαστε αδιόρθωτοι ιδεαλιστές,ότι σκεφτόμαστε το αδύνατο,εμείς θα πρέπει χίλιες φορές να απαντήσουμε "Ναι,Είμαστε".

Πολιτικοί από τα γεννοφάσκια...

Δεν ήξερα πως να ξεκινήσω αυτό το άρθρο οπότε είπα να πω μία και μόνο πρόταση.
ΣΑΠΙΛΑ της Ελληνικής Παιδείας και του συστήματος της!
Από την ηλικία των 8-9 κάθε παιδί μπαίνει σε ένα τρυπάκι το οποίο ονομάζεται "Μαθητικές Εκλογές".Από την 4η Δημοτικού ψηφίζεις και εκλέγεσαι πρόεδρος-αντιπρόεδρος-ταμίας,έτσι σιγά σιγά εισάγεσαι στο πραγματικά αηδιαστικό σύστημα.Μπορεί κάποιος να μου πει τι επιδιώξεις και τι σκέψη ωριμότητας για άσκηση κάποιας μορφής εξουσίας ή συνειδητοποίησης ευθυνών?Σε μια ηλικία που το μόνο που το νοίαζει είναι το παιχνίδι.Η όλη πραγματικότητα είναι πως σου εισάγουν το μικρόβιο αυτό που σου λέει πως η στην ζωή σου πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε κάποια μορφή εξουσίας,το οποίο συγχρόνως σε διαχωρίζει είτε σε αυτούς που την ασκούν είτε σε αυτούς που την δέχονται.
Η όλη αυτή προετοιμασία γίνεται στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο μέχρι να φτάσεις στο Λύκειο.
Εκεί αρχίζουν οι χοντρές δουλειές,το γέμισμα του πορτοφολιού και τα προνόμια.Αν είσαι όμορφος,εχεις πάρει 2-3 συμμαθήτριες και πεις και μερικές μαλακίες σαν καλός πολιτικός,είσαι ο άρχοντας της κατάστασης!Εκλέγεσαι πρόεδρος στο 15μελές!
Μίζες από χωρούς,εκδρομές και πάσης φύσεως εκδηλώσεις.Μίζες?Τι παράξενη λέξη για τους Έλληνες.Και όταν μιλάω για μίζες εννοώ για 300 αρια ή και 1000αρια € που θα μπορούσαν να πηγαίνουν στο σχολείο και προς όφελος της μαθητικής κοινότητας.Ο κύριος λοιπόν πρόεδρος και τα τσιράκια του παίρνουν προμήθειες από τα μαγαζιά και τα ταξιδιωτικά γραφεία,λεφτά που στην πραγματικότητα προέρχονται από τους μαθητές.
Δεν πιστεύω η συγκεκριμένη περίπτωση να θυμίζει σε κανέναν κάποιο παράδειγμα από το σκηνικό της ελληνικής πολιτικής σκηνής...
Έτσι ξεκινάνε όλα και καταλήγεις να παίρνεις μίζες εκατομμυρίων απο τη SIEMENS.
Για μένα μια τεράστεια συνομωσία,μια προσπάθεια διαιώνησης του συστήματος και της κλεψιάς.
Το χειρότερο είναι πως δημιουργούνται έριδες μεταξύ των μαθητών.Μαλώνουν για το ποιος θα καταφέρει να πάρει τα λεφτά!Ποιός θα καταφέρει να κλέψει καλύτερα τους συμμαθητές του!Και γύρω γύρω τα κοράκια να τρώγονται,περιμένοντας να μπουν τζάμπα στον χορό και να πιουν κάνα τζάμπα ποτό.Δημιουργία κομμάτων...Αλλά όχι με σκοπό την καλυτέρευση της μαθητικής κοινωνίας!Με μοναδικό σκοπό τα λεφτά και την εξουσία,το πρόσωπο!Κάτι αντίστοιχο των σημερινών 300 που δεν πατούν στην Βουλή,αλλά τα αρπάζουν κανονικότατα! Γι αυτό ρε μαλάκες μην περιμένετε να έρθω σε χορό,δεν ακούω Κιάμο,ούτε θα σας κεράσω τον φραπέ σας στην παραλία.Θα πάω και θα τα πιω μόνος μου ρε!Με rock και φίλους,με ανθρώπους που κάνουν την επανάσταση πρώτα μέσα τους,που θέλουν να κάνουν επανάσταση και να αλλάξουν κάτι.
Λογικά θα με πουν μαλακισμένο κομπλεξικό που επειδή δεν εκλέχτηκε στο 15μελες κλαψουρίζει.Ευτυχώς για μένα δεν είμαι τέτοιος.Δεν έκανα καν τον κόπο να συμμετέχω ούτε καν στις εκλογές.Πήρα την τσαντούλα μου και έφυγα...
Κάποτε είχα άλλη γνώμη.Πίστευα πως μόνο οι μαθητές μπορούν και θέλουν να φέρουν αλλαγή στην Παιδεία.Αλλά τωρα πια όχι.Με έχουν απογοητεύσει όλοι τους.Αυτοί που είναι πάντα εδώ είναι οι καθηγητές,οι αληθινοί αγωνιστές,αυτοί που το ζουν περισσότερο από εμάς, αυτοί που βλέπουν το μαύρο μέλλον στα μάτια μας,που στην πραγματικότητα άλλα θέλουν.
Περιμέναν να μας κάνουν ανθρώπους με άποψη και γνώμη,με κρίση αλλά ατύχησαν...Τους πρόλαβαν άλλοι...Άλλοι που καταφαγώνουν τις ζωές αυτών που αντιστέκονται και καταφέρνουν να σκέφτονται ακόμα.Αρχίζω και καταλαβαίνω...Αρχίζω να ζω...Αλλά δεν μαφήνουν σε κάθε μου βήμα,με σπάνε σε χίλια κομμάτια οι σκέψεις μου και πληγώνομαι απογοητεύομαι αλλά συνεχίζω,σε κάθε τους αρχή θα με βρουν αντιμέτωπο...
Για μένα το σχολείο,είναι μια σανίδα,κάτι που μπορεί να φέρει την αλλαγή,με κάνει να σκέφτομαι,να δρω.Ακόμα και η γυμναστική με κάνει να σκέφτομαι,να επεξεργάζομαι,κάτι που δεν κάνει σε άλλους.Όσο περισσότερα μαθαίνω,έστω και αν απλά ακούω,επιδρούν σε μένα.
Γι αυτό και η αδιαφορία αυτή για την Παιδεία,όσο είσαι αμόρφωτος,αποτελείς και υποχείριο,σε χειραφετούν,σου βάζουν ιδέες.Γι αυτό αυτός ο πόλεμος!Το σχολείο αποτελεί καθρέπτη της κοινωνίας,ένα μικρόκοσμο.Δεν το αλλάζουν γιατί μετά θα αλλάξει και ο δικός τους κόσμος και δεν τους συμφέρει...Το ξέρω πως οι μαθητικές εκλογές ξεκινούν από το Πολυτεχνείο,είναι αποτέλεσμα αγώνων και αίματος,δεν μπορεί όμως η όλη έννοια να καταπατείται και να γίνεται παρανάλωμμα του πυρός από ανθρώπους που είτε έχουν άγνοια και έλλειψη κρίσης ή από άτομα που όταν κοινωνικοί αγώνες και κινήματα λάμβαναν χώρα,αυτοί ήταν στον μπαμπάκα τους τον δικηγόρο...